Vijesti
DIPLOMATE KOJI SU ODALI POČAST VOJNICIMA SRPSKE VOJSKE KOJA JE PRESUĐENA ZA GENOCID NAD BOŠNJACIMA, DA NAPUSTE BOSNU I HERCEGOVINU
|
|
Autor: Bošnjaci.Net
Objavljeno: 20. July 2024. 12:07:55
Povodom odavanja počasti pogunilim srpskim vojnicima, čija je vojska presuđena pred Međunarodnim sudom pravde u Hagu da je počinila genocid nad Bošnjacima, Ramiz Salkić, preživjeli logoraš dva srpska logora i narodni poslanik u NSRs, uputio je pismo Delegaciji EU u Bosni i Hercegovini, Ambasadi Španije u Bosni i Hercegovini, Ambasadi Rumunije u Bosni i Hercegovini, Ambasadi Češke u Bosni i Hercegovini, Ambasadi Slovenije u Bosni i Hercegovini i Ambasadi Grčke u Bosni i Hercegovini:
Poštovana gospodo,
u pogledu posjete vaših predstavnika vojničkom groblju u Bratuncu polaganja cvjeća i odavanja počasti poginulim vojnicima vojske koja je presuđena pred Međunarodnim sudom pravde u Hagu da je počinila genocid nad muslimanima/Bošnjacima stanovnicima „Sigurne zone UN“ Srebrenica u julu 1995. godine dužan sam vas podsjetiti na sljedeće historijske činjenice.
Bratunac je 17. aprila 1992. godine okupiran od strane raznih dobrovoljačkih jedinica iz Srbije uz pomoć Jugoslovenske narodne armije, tzv. Srpske teritorijalne odbrane i tzv. Srpske policije.
Od tog trenutka počinje progon Bošnjaka Bratunca koji su prema popisu stanovništva obavljenom u Republici Bosni i Hercegovini 1991. godine činili oko 65% stanovništva ove opštine.
Istog dana Bošnjaci su protjerani iz lokalne administracije, policije, svih javnih ustanova i preduzeća.
U narednim danima počinje selektivno privođenje intelektualaca i uticajnih Bošnjaka Bratunca njihovo maltretiranje i ubistva na obalama rijeke Drine.
Prvi širi sistematičan napad desio se 3. maja 1992. na bošnjačko naselje Hranča u sklopu nasilnog progona Bošnjaka kada je ubijena šestogodišnja djevojčica Selma Hodžić i više drugih stanovnika Hranče.
Tada je nasilno odvedeno 9 golobradih mladića od kojih neki nisu ni do današnjeg dana pronađeni. Bošnjakačka imovina u tom djelu naselja Hranča je spaljena i uništena.
6. maja napadnuto je naselje Blječeva, a 9. maja naselje Glogova kada je na jednoj lokaciji streljano 64 Bošnjaka od maloljetnih dječaka do iznemoglih staraca.
Istog dana ponovo je napadnuto naselje Hranča kada je nastavljeno ubijanje Bošnjaka, njihov progon i uništavanje njihove imovine.
10. maja napadnuto je naselje Suha sa okolnim Bošnjačkim naseljima Burnice, Borkovac, Selišta, Mihaljevići, Lonjin, Krasanpolje, Đžafići...
U naselju Suha u kući Osmana Hodžića spaljeno je 9 bošnjačkih civila iz ovog naselja.
U naselju Suha svega 20 metara od vojničkog groblja gdje su se Vaši prestavnici poklanjali vojnicima vojske koja je presuđena da je počnila genocid pronađena je 2005. godine masovna grobnica sa 38 tijela u kojoj je eshumirano 22 osobe ženskog pola i 8 maloljetnih osoba koje su ubili pripadnici vojske čijim su se poginulim pripadnicima poklonili vaši prestavnici, položili cvijeće i iskazivali poštovanje.
10 i 11 maja 1992. godine Bošnjaci grada Bratunca i okolnih naselja dotjerani su i zatvoreni u koncentracioni logor na gradskom stadionu u Bratuncu.
Tu su mučeni, zlostavljani, opljačkani a muškarci su odvajani i odvođeni u druge logore: OŠ Vuk Karadžić, Hangar praktične nastave srednjoškolskog centra u Bratuncu, staru građevinsku školu i druge lokacije, a bilo ih je najmanje 10 gdje su zvjerski mučeni i ubijani.
12 maja napadnuta su bošnjačka naselja Voljavica, Zalužje i Biljača. U naselju Zalužje u kući Alić Ohrana spaljeno je najmanje 13 civila Bošnjaka među kojima je bilo i djece, a u Voljavici u kući Omerović Jašara je spaljeno najmanje 6 starih i iznemoglih civila Bošnjaka ovog naselja.
Autobus zarobljenih civila Bošnjaka Voljavice i drugih Bratunačkih Bošnjaka streljan je na putu između Bratunca i Milića od strane pripadnika vojske čijim su poginulim saborcima vaši predstavnici odavali počast i polagali cvjeće.
U narednim danima mjeseca maja 1992. godine napadnuta su Bošnjačka naselja Joševa, Jagodnja, Abduliči/ Žanjevo, Pirići, Poloznik, Sikirić, Tegare , Konjević Polje…
Rezultat ove genocidne namjere je progon više od 20.000 Bošnjaka Bratunca uništena bošnjačka imovina, 10 spaljenih i porušenih džamija i oko 700 ubijenih bošnjačkih civila od strane pripadnika vojske koja je presuđena da je počinila genocid, a čijim su se ubijenim kolegama vaši predstavnici poklonili i cvjeće položili.
U memorijalnom centru Veljaci u Bratuncu koji je predviđen za ukop civilnih Bošnjačkih žrtava, ukopano je više stotina do sada eshumiranih i identifikovanih ubijenih Bošnjaka, među njima beba Suljić Emir od dva dana starosti u momentu ubistva i Zahida Suljagić koja je u momentu ubistva imala 110 godina.
Na ovom mezarju pokopana su dva brata Omić Hajrudin rođen 1983. i Omić Nurdin rođen 1980. u jedan mezar. Ni DNK analiza nije uspjela utvrditi kojem od brače pripadaju koje kosti nakon spaljivanja.
Spaljeni su zajedno sa ocem, majkom i drugim civilima Bošnjacima u naselju Zalužje.
Poštovana gospodo to što niste znali ove činjenica ne oslobađa vas odgovornosti što se niste informisali prije nego ste otišli da se poklonite poginulim vojnicima vojske koja je presuđena da je počinila genocid i druge teške ratne zločine uključujući oružani progon i zločin nad Bošnjacima Bratunca 1992.godine i 1993. godine.
Za ove i druge zločine do sada je na žalost doneseno samo 6 osuđujučih presuda pripadnicima vojske čijim su poginulim kolegama Vaši prestavnici polagali cvjeće i odavali počast.
Osjećao sam potrebu kao preživjeli logoraš i kao neko ko dugo vremena učestvuje u političkom životu u Bosni i Hercegovini da reagiram i da Vas upoznam sa naprijed navedenim činjenicama kako nebiste mogli u budućnosti vi ali i svi drugi kazati da niste znali.
U vašem saopštenju koje su mediji prenijeli može se isčitati da ste bili u nekoj rutinskoj posjeti lokalnoj zajednici u kojoj vlada idila razumjevanje i uzajamno poštovanje čime ste doveli javnost u Bosni i Hercegovini i izvan Bosne i Hercegovine u ozbiljnu zabludu.
U Vašem saopštenju stoji „Također su odali počast nevino ubijenim civilima na tom području od 1992.-95.“ Radi istine i javnosti trebalo Vas je podsjetiti na gore navedene činjenice, da ste položili cvjeće i odali počast poginulim vojnicima vojske koja je pred međunarodnim sudom pravde u Hagu označena kao počinilac genocida nad stanovnicima sigurne zone UN Srebrenica, ali i koja je 1992. i 1993. godine izvršila oružani progon i ubistva civila Bošnjaka Bratunca.
Ovakvim postupkom dali ste za pravo i vjetar u leđa onima koji slave i smatraju herojima počinioce teških zločina i genocida nad Bošnjacima, te negiraju sudske presude dokazani i presuđeni genocid.
Na ovaj način ste snažno izjednačili žrtvu i ubicu i pristali na svesrpsku propagandu i narativ da su zločini nad stanovnicima sigurne zone UN Srebrenica odmazda za neke ranije zločine nad srbima pri čemu se u potpunosti zanemaruje činjenica da su Bošnjaci Bratunca ubijani i protjerani 1992. bez da je u tom trenutku postojala i jedna vojna a kamo li civilna srpska žrtva.
Poštovani vaša posjeta i polaganje cvijeća poginulim borcima vojske koja je protjerala Bošnjake Bratunca 1992 i koja je presuđena da je počinila genocid nad Bošnjacima baca mrlju i unosi sumnju u vaše iskreno opredjeljenje prema istini, pravdi, poštivanju sudskih presuda i kažnjavanju svih počinilaca ratnih žločina.
Vaša posjeta baca ozbiljnu sumnju u vašu empatiju prema žrtvama progona i genocida i tzv. evropske vrijednosti koje kao zastupate i nudite građanima Bosne i Hercegovine.
Svako vaše objašnjenje ni na koji način neće umanjiti gorak okus porodica žrtava genocida u istočnoj Bosni da ste prihvatili svesrpski narativ o podjednakoj žrtvi i podjednakoj odgovornosti čime ste svjesno ili ne, pogazili haške presude, poštivanje žrtava i osnovne civilizacijske vrijednosti osude počinioca zločina.
Jedini ispravan odgovor bio bi odlazak iz Bosne i Hercegovine diplomata koji su bili učesnici u sramnom postupku odavanja počasti poginulim vojnicima vojske koja je presuđena da je počinila genocid nad Bošnjacima, napisao je Salkić.
Poštovana gospodo,
u pogledu posjete vaših predstavnika vojničkom groblju u Bratuncu polaganja cvjeća i odavanja počasti poginulim vojnicima vojske koja je presuđena pred Međunarodnim sudom pravde u Hagu da je počinila genocid nad muslimanima/Bošnjacima stanovnicima „Sigurne zone UN“ Srebrenica u julu 1995. godine dužan sam vas podsjetiti na sljedeće historijske činjenice.
Bratunac je 17. aprila 1992. godine okupiran od strane raznih dobrovoljačkih jedinica iz Srbije uz pomoć Jugoslovenske narodne armije, tzv. Srpske teritorijalne odbrane i tzv. Srpske policije.
Od tog trenutka počinje progon Bošnjaka Bratunca koji su prema popisu stanovništva obavljenom u Republici Bosni i Hercegovini 1991. godine činili oko 65% stanovništva ove opštine.
Istog dana Bošnjaci su protjerani iz lokalne administracije, policije, svih javnih ustanova i preduzeća.
U narednim danima počinje selektivno privođenje intelektualaca i uticajnih Bošnjaka Bratunca njihovo maltretiranje i ubistva na obalama rijeke Drine.
Prvi širi sistematičan napad desio se 3. maja 1992. na bošnjačko naselje Hranča u sklopu nasilnog progona Bošnjaka kada je ubijena šestogodišnja djevojčica Selma Hodžić i više drugih stanovnika Hranče.
Tada je nasilno odvedeno 9 golobradih mladića od kojih neki nisu ni do današnjeg dana pronađeni. Bošnjakačka imovina u tom djelu naselja Hranča je spaljena i uništena.
6. maja napadnuto je naselje Blječeva, a 9. maja naselje Glogova kada je na jednoj lokaciji streljano 64 Bošnjaka od maloljetnih dječaka do iznemoglih staraca.
Istog dana ponovo je napadnuto naselje Hranča kada je nastavljeno ubijanje Bošnjaka, njihov progon i uništavanje njihove imovine.
10. maja napadnuto je naselje Suha sa okolnim Bošnjačkim naseljima Burnice, Borkovac, Selišta, Mihaljevići, Lonjin, Krasanpolje, Đžafići...
U naselju Suha u kući Osmana Hodžića spaljeno je 9 bošnjačkih civila iz ovog naselja.
U naselju Suha svega 20 metara od vojničkog groblja gdje su se Vaši prestavnici poklanjali vojnicima vojske koja je presuđena da je počnila genocid pronađena je 2005. godine masovna grobnica sa 38 tijela u kojoj je eshumirano 22 osobe ženskog pola i 8 maloljetnih osoba koje su ubili pripadnici vojske čijim su se poginulim pripadnicima poklonili vaši prestavnici, položili cvijeće i iskazivali poštovanje.
10 i 11 maja 1992. godine Bošnjaci grada Bratunca i okolnih naselja dotjerani su i zatvoreni u koncentracioni logor na gradskom stadionu u Bratuncu.
Tu su mučeni, zlostavljani, opljačkani a muškarci su odvajani i odvođeni u druge logore: OŠ Vuk Karadžić, Hangar praktične nastave srednjoškolskog centra u Bratuncu, staru građevinsku školu i druge lokacije, a bilo ih je najmanje 10 gdje su zvjerski mučeni i ubijani.
12 maja napadnuta su bošnjačka naselja Voljavica, Zalužje i Biljača. U naselju Zalužje u kući Alić Ohrana spaljeno je najmanje 13 civila Bošnjaka među kojima je bilo i djece, a u Voljavici u kući Omerović Jašara je spaljeno najmanje 6 starih i iznemoglih civila Bošnjaka ovog naselja.
Autobus zarobljenih civila Bošnjaka Voljavice i drugih Bratunačkih Bošnjaka streljan je na putu između Bratunca i Milića od strane pripadnika vojske čijim su poginulim saborcima vaši predstavnici odavali počast i polagali cvjeće.
U narednim danima mjeseca maja 1992. godine napadnuta su Bošnjačka naselja Joševa, Jagodnja, Abduliči/ Žanjevo, Pirići, Poloznik, Sikirić, Tegare , Konjević Polje…
Rezultat ove genocidne namjere je progon više od 20.000 Bošnjaka Bratunca uništena bošnjačka imovina, 10 spaljenih i porušenih džamija i oko 700 ubijenih bošnjačkih civila od strane pripadnika vojske koja je presuđena da je počinila genocid, a čijim su se ubijenim kolegama vaši predstavnici poklonili i cvjeće položili.
U memorijalnom centru Veljaci u Bratuncu koji je predviđen za ukop civilnih Bošnjačkih žrtava, ukopano je više stotina do sada eshumiranih i identifikovanih ubijenih Bošnjaka, među njima beba Suljić Emir od dva dana starosti u momentu ubistva i Zahida Suljagić koja je u momentu ubistva imala 110 godina.
Na ovom mezarju pokopana su dva brata Omić Hajrudin rođen 1983. i Omić Nurdin rođen 1980. u jedan mezar. Ni DNK analiza nije uspjela utvrditi kojem od brače pripadaju koje kosti nakon spaljivanja.
Spaljeni su zajedno sa ocem, majkom i drugim civilima Bošnjacima u naselju Zalužje.
Poštovana gospodo to što niste znali ove činjenica ne oslobađa vas odgovornosti što se niste informisali prije nego ste otišli da se poklonite poginulim vojnicima vojske koja je presuđena da je počinila genocid i druge teške ratne zločine uključujući oružani progon i zločin nad Bošnjacima Bratunca 1992.godine i 1993. godine.
Za ove i druge zločine do sada je na žalost doneseno samo 6 osuđujučih presuda pripadnicima vojske čijim su poginulim kolegama Vaši prestavnici polagali cvjeće i odavali počast.
Osjećao sam potrebu kao preživjeli logoraš i kao neko ko dugo vremena učestvuje u političkom životu u Bosni i Hercegovini da reagiram i da Vas upoznam sa naprijed navedenim činjenicama kako nebiste mogli u budućnosti vi ali i svi drugi kazati da niste znali.
U vašem saopštenju koje su mediji prenijeli može se isčitati da ste bili u nekoj rutinskoj posjeti lokalnoj zajednici u kojoj vlada idila razumjevanje i uzajamno poštovanje čime ste doveli javnost u Bosni i Hercegovini i izvan Bosne i Hercegovine u ozbiljnu zabludu.
U Vašem saopštenju stoji „Također su odali počast nevino ubijenim civilima na tom području od 1992.-95.“ Radi istine i javnosti trebalo Vas je podsjetiti na gore navedene činjenice, da ste položili cvjeće i odali počast poginulim vojnicima vojske koja je pred međunarodnim sudom pravde u Hagu označena kao počinilac genocida nad stanovnicima sigurne zone UN Srebrenica, ali i koja je 1992. i 1993. godine izvršila oružani progon i ubistva civila Bošnjaka Bratunca.
Ovakvim postupkom dali ste za pravo i vjetar u leđa onima koji slave i smatraju herojima počinioce teških zločina i genocida nad Bošnjacima, te negiraju sudske presude dokazani i presuđeni genocid.
Na ovaj način ste snažno izjednačili žrtvu i ubicu i pristali na svesrpsku propagandu i narativ da su zločini nad stanovnicima sigurne zone UN Srebrenica odmazda za neke ranije zločine nad srbima pri čemu se u potpunosti zanemaruje činjenica da su Bošnjaci Bratunca ubijani i protjerani 1992. bez da je u tom trenutku postojala i jedna vojna a kamo li civilna srpska žrtva.
Poštovani vaša posjeta i polaganje cvijeća poginulim borcima vojske koja je protjerala Bošnjake Bratunca 1992 i koja je presuđena da je počinila genocid nad Bošnjacima baca mrlju i unosi sumnju u vaše iskreno opredjeljenje prema istini, pravdi, poštivanju sudskih presuda i kažnjavanju svih počinilaca ratnih žločina.
Vaša posjeta baca ozbiljnu sumnju u vašu empatiju prema žrtvama progona i genocida i tzv. evropske vrijednosti koje kao zastupate i nudite građanima Bosne i Hercegovine.
Svako vaše objašnjenje ni na koji način neće umanjiti gorak okus porodica žrtava genocida u istočnoj Bosni da ste prihvatili svesrpski narativ o podjednakoj žrtvi i podjednakoj odgovornosti čime ste svjesno ili ne, pogazili haške presude, poštivanje žrtava i osnovne civilizacijske vrijednosti osude počinioca zločina.
Jedini ispravan odgovor bio bi odlazak iz Bosne i Hercegovine diplomata koji su bili učesnici u sramnom postupku odavanja počasti poginulim vojnicima vojske koja je presuđena da je počinila genocid nad Bošnjacima, napisao je Salkić.
