Međunarodni sud pravde (ICJ) je donio odluku da je Izrael okupaciona sila na području teritorije Palestine.
Sud je zaključio da ima jurisdikciju nad pitanjima Generalne skupštine UN-a o pravnim implikacijama izraelske okupacije palestinskih teritorija. Također je zaključio da se navedena pitanja ne tiču samo Palestine, već i ostatka svijeta. Sud je dodao da za svoje odluke ima dovoljno informacija da donese nezavisan zaključak o navedenim pitanjima.
Što se tiče same okupacije, sud je zaključio da Izraelska okupacija traje duže od 57 godina, te da je ona po definiciji privremena i da kao takva ne dopušta okupacionoj sili da preuzme prava nad zemljom koju okupira bez obzira na vrijeme trajanja okupacije.
Izraelska politika ilegalnih naselja krši član 49 Ženevske konvencije u kojoj se kaže da okupaciona sila neće prebacivati dio svoje populacije na okupiranu zemlju. Sud kaže da je Izrael redovno legalizovao ilegalna naselja i prateću infrastrukturu upravo zbog zauzimanja teritorije.
Takva politika Izraela pogoduje jevrejskim doseljenicima na štetu lokalnog stanovništva, rečeno je na pres konferenciji ICJ-a.
Sud dodaje da okupaciona sila ima obavezu da lokalnoj populaciji obezbjedi neometano korištenje resursa te sud zaključuje da Izrael ne poštuje međunarodno pravo.
Po pitanju aneksije teritorije, sud je zaključio da de jure i de facto aneksija služe istom cilju – aneksiji dodatne terotoriji. S tim u vezi, sud je utvrdio da Izrael sprovodi vlastite zakone na teritoriji istočnog Jerusalema i zone C definisane sporazumom iz Osla. Sud je našao da Izrael takođe učestvuje u širenju teritorije pod vlasništvom jevrejskih doseljenika u istočnom Jerusalemu i ostatku palestinske teritorije čime potiskuje lokalno, palestinsko stanovništvo i širi politiku doseljenickih naselja.
Sud je s toga zaključio da su izraelske politike, održavanja i građenja naselja i infrastrukture, eksploatacija resursa i aplikacija vlastitih zakona stvorene da vječno ostanu i kao takve predstavljaju aneksiju palestinske teritorije.