Dvadesetitrećeg februara 1996. godine, okupirani dio Vogošće reintegrisan je u prostor Federacije BiH. Prograni Vogošćani vratili su se na svoja prijeratna ognjišta te, pored rana vezanih za gubitak svojih najmilijih, nastavili vidati porušene stambene objekte, objekte komunalne i druge infrastrukture. U svakom segmentu života agresor je iza sebe ostavio tragove svojih nečasnih postupaka. Ono što posebno upada u oči jesu tragovi vezani za etničko čišćenje teritorija koje su „osvajli“. Te namjere najbolje ilustruju rezultati Popisa stanovništva kojeg je 1993. godine proveo Izvršni odbor Srpske opštine Vogošća, u naseljima koje su oni tada držali pod kontrolom. Rrezultati tog popisa upoređeni, za ista naselja, sa popisom stanovništva iz 1991. godine govore da je za samo godinu dana njihove vladavine, sa ovih teritorija protjerano 11.123 Muslimana / Bošnjaka, 365 Hrvata i 1.669 Jugoslovena i drugih koji su se izjašnjavali kao ostali. Protjerano je dakle ukupno 13.157 građana nesrpske nacionalnosti. U Tihovićima i Svrakama, prije agresije, naseljenim većinskim Muslimanskim življem 1993. godine nije zatečen ni jedan Musliman / Bošnjak. Svega njih stotinjak zatečeno je 23.februara 1996.godine, po reintegraciji dijela Vogošće u prostor Federacije BiH, na teritoriji koju su oni kontrolisali, što govori o veličini etničkog čišćenja kojeg su činili velikosrpski agresori i njihovi srpski kolaboracionisti iz Bosne i Hercegovine. Četiristotine Vogošćana i drugih lica koji su tokom 1992.-1995. godine bili prisilno zatočeni u zloglasne logore je ubijeno ili je iz nih odvedeno u nepoznatom pravcu. Još 59 Vogošćana nalazi se na spiskovima nestalih lica. Pored njih, više od 167 civila ubijeno je na njihovom kućnom pragu...


Inače, pred očima javnosti nije dovoljno osvijetljen postupak agresora, a koji nedvosmisleno govori o veličini genocidnih radnji koje je činio. Naime tokom maja, juna i jula 1992. godine, slično kao u vogošćanskim naseljima Svrake, Tihovići, centru Vogošće, ilijaškom naselju Lješevo i u svim drugim mjestima koje su tada držali pod svojom kontrolom ubijeno je ili u nepoznato odvedeno po tridesetak građana nesrpske nacionalnosti. Zbroje li se ti podaci zasigurno se može reći kako je u tom vremenu ubiujeno više ljudi nego li u Srebrenici i Prijedoru ukupmo.

Dio rezultata popisa stanovništva na okupiranim dijelovima Vogošće iz 1993. godine