Bilo je za bremedet, kada je 1953. godine u Gaz Husrev-begovoj medresi u Sarajevu uveden engleski jezik, kao obligatan predmet (obavezan). Do tada su se u medresi, što se stranih jezika tiče, uglavnom izučavali orjentalni jezici, turski i arapski jezik.

Uprava Gazi Husrev-begove medrese primjetila je da veliki broj učenika zadnjih razreda, VI i VII razreda (medresa je tada imala osam razreda) privatno uče jezike kao što su: engleski, njemački i francuski jezik, da to rade sami i bez ičije pomoći te da izučavanjem ovih jezika troše mnogo vremena. Šta više, sami učenici VI i VII razreda tražili su da se u ova dva razreda uvede engleski jezik.

Zbog velike želje učenika da uče jedan evropski jezik, tadašnji direktor Gazi Husrev-begove medrese Sulejman ef. Kemura, u svom dopisu od 17.09.1953. godine, predlaže Vrhovnom islamskom starješinstvu u Sarajevu da se „...uvede engleski jezik i to u VI i VII razredu po dva časa sedmično. Učenici su obećali, da izučavanje ovog jezika neće biti na uštrb ostalih predmeta.“

Vrhovno islamsko starješinstvo ekspresno, u roku od jednog mjeseca, odgovara Direkciji Gazi Husrev-begove medrese: „Obavještavate se, znanja i ravnanja radi, da je VIS u svojoj sjednici od 16. X.1953. uvažilo Vaš prijedlog da se u ovoj školskoj godini uvede engleski jezik u VI i VII razredu po dva časa sedmično.“

Aktiv Narodne omladine Gazi Husrev-begove medrese u Sarajevu (dakle učenici medrese) zahvalili su se Vrhovnom islamskom starješinstvu na brizi o izobrazbi učenika ove medrese i želji da se učenici medrese izjednače sa učenicima ostalih srednjih škola, uz pozdrav: Smrt fašizmu-sloboda narodu!. (GHB, Arhiv IZ, zbirka varia, sign: V-46-2_1953.)



Priredio: Muhamed Hodžić