U organizaciji Koordinacije bošnjačkih udruženja Mostara povodom obilježavanja 80 godina od zločina nad Bošnjacima istočne Hercegovine na jami Čavkarici, u augustu 1941. godine, večeras je u Centru za kulturu Mostar održana javna tribina pod nazivom “Prešućeni zločini ustanika: Od Čavkarice do Koraja”, na kojoj je gost predavač bio Avdo Huseinović.

Takozvani “ustanici” su u augustu 1941. godine u jamu Čavkaricu duboku nekoliko stotina metara u hercegovačkom kršu, nedaleko od Bileće, bacili više stotina Bošnjaka, mahom žena i djece. Znaju se imena 468 ubijenih i bačenih u Čavkaricu, ali se osnovano vjeruje da je broj znatno veći. Za mnoge niko nije mogao dati podatke, jer su cijele porodice ubijene.

Večerašnjoj tribini je prisustvovao i potpredsjednik bh. entiteta RS, Ramiz Salkić, koji je istakao da je Čavkarica jedan od mnogobrojnih primjera masovnog i sistematskog ubistva Bošnjaka u Bosni i Hercegovini i bivšoj Jugoslaviji tokom Drugog svjetskog rata.

- Da smo nakon Drugog svjetskog rata imali slobodu govoriti, pisati i dokumentirati genocid nad našim narodom vrlo vjerovatno ne bi nam se ponovio tokom agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu od 1992. do 1995. godine.



Čavkarica je jedan od mnogobrojnih primjera masovnog i sistematskog ubistva Bošnjaka u Bosni i Hercegovini i bivšoj Jugoslaviji tokom Drugog svjetskog rata o kojima se šutjelo. Tadašnji sistem i nepostojanje spremnosti i slobode da se govori o zločinima spriječilo je da se rasvijetli sudbina Bošnjaka istočne Hercegovine koji su bačeni u jamu Čavkaricu.

Zbog toga cijenimo i iskoristimo današnju slobodu da govorimo, pišemo i dokumentujemo sve zločine nad Bošnjacima koji su počinjeni u prošlosti. To je jedan od načina da donekle spriječimo buduće zločine nad našim narodom.

Živimo u vremenu organiziranog i sistematskog negiranja počinjenog, dokazanog i presuđenog genocida. U vremenu veličanja presuđenih ratnih zločinaca za genocid i udružene zločinačke poduhvate. Slobodno možemo govoriti o provođenju završne faze genocida, koja obuhvata veličanje ratnih zločinaca, poricanje, minimiziranje zločina, vrijeđanje, ponižavanje i diskriminaciju žrtava.

Ovakvo ponašanje pokazuje da zločinačke ideologije nisu poražene već da su tu oko nas i da samo čekaju novu priliku. Mi im tu priliku nikada više ne smijemo pružiti. Ova i buduće generacije Bošnjaka imaju obavezu prekinuti spiralu zločina nad našim narodom koji se ponavlja u kontinuitetu kroz historiju.