Moramo razvijati svjesnost o državi Bosni i Hercegovini, jer veliko nacionalistički antibosanski projekti sa istoka i zapada danas još više rade na rušenju bosanskohercegovačke države putem sistematske implementacije zaborava historijske tradicije države Bosne i Hercegovine.

Svim građanima i građankama Bosne i Hercegovine ma gdje bili čestitamo 22. maj 1992. godine, historijski datum kada je država Republika Bosna i Hercegovina postala članica Ujedinjenih nacija. Ovaj događaj je izuzetno značajan, jer je 175 zemalja uvrstilo u svoju porodicu i izvršilo internacionalno priznanje Republike Bosne i Hercegovine i to pod nazivom Republika Bosna i Hercegovina. To priznanje je bilo bez ikakvih entiteta. Bosna i Hercegovina je primljena u Ujedinjene nacije u granicama koje je imala, koje su AVNOJ-evske granice. Ovo je jedan od najznačajnih datuma u novoj povijesti Bosne i Hercegovine kome se ne pridaje adekvatna pažnja i značaj. Jer tada je ona dobila grunt u međunarodno-pravnim odnosima. To je dan kada su građani i građanke dobili priliku da kroz međunarodno priznatu državu afirmišu i oblikuju svoju državnu svijest. Zato 22. maj 1992. godine treba ugraditi u obrazovne ustanove i svijest naše djece s porukom da Bosna i Hercegovina nije država s kojom se može manipulisati, već je to vječna državna, historijska i teritorijalna kategorija. Moramo naučiti da držimo i jačamo bosanskohercegovačkudržavnu tradiciju i državotvornu svijest u matici i dijaspori, jer nama drugi govore i kroje šta je Bosna i Hercegovina. Moramo razvijati svjesnost o državi Bosni i Hercegovini, jer veliko nacionalistički antibosanski projekti sa istoka i zapada danas još više rade na rušenju bosanskohercegovačke države putem sistematske implementacije zaborava historijske tradicije države Bosne i Hercegovine.

Članstvo u Ujedinjenim nacijama je podrazumijevalo cjelovitost, nepodijeljenost i suverenitet države Bosne i Hercegovine. Umjesto spomenutih vrijednosti države koje su garantovane Poveljom Ujedinjenih nacija dobili smo refašizaciju koja razognjištavanjem istinskih građana i građanki od države Bosne i Hercegovine na najbolji način pokazuje potpunu izgubljenost historijskih vrijednosti na kojima su zanovane Ujedinjene nacije i Evropska unija. Agresija na Republiku Bosnu i Hercegovinu rezultirala je genocidom nad građanima Bosne i Hercegovine, prije svega Bošnjacima, dramatičnim uništavanjem jedne evropske države, raseljavanem i progonom stotina hiljada stanovnika, etničkim „čišćenjem“ i licemjernim saučesništvom internacionalne zajednice u instaliranju entiteta entiteta Republika srpska kao rezultata genocida i drugih zločina. Ali prijem Bosne i Hercegovine u Ujedinjene nacije je ipak važan historijski događaj jer je ona tada primljena u svjetsku organizaciju bez dejtonskog genocidnog entiteta, bez vašingtonskog entiteta, bez dejtonskog ustava i sa zastavom s ljiljanima. Pravo na kontinuitet državnosti je imperativ međunarodnog prava. U suprotnom bi države mogle nastajati i nestajati ilegalnim metodama to jest agresijama i genocidima. Po osnovu Presude Međunarodnog suda pravde za genocid protiv Republike srpske opravdan je zahtjev da se ne smiju priznati rezultati genocida, da se traži savjetodavno mišljenje Međunarodnog suda pravde. Mnogi građani i građanke u i van Bosne i Hercegovine znaju da sadašnja Bosna i Hercegovina nije ona za koju se borila Armija Republike Bosne i Hercegovine. Ali isto tako znaju da buduće mlade generacije moraju same sebe usrećiti rušenjem inicijalne kapsule na kojoj se zasniva kontinuirana refašizacija bosanskohercegovačke države i kontinuirano razognjištavanja bosanskohercegovačkog čovjeka od bosanskohercegovačke zemlje i teritorije, piše u saopćenju Emir Ramić, direktor Instituta za istraživanje genocida Kanada.