„Dok sam sjedio u jednom hotelu, slušao sam priču četnika, koji su prepričavali klanje Bošnjaka. Kad bi zakolali starijeg Bošnjaka, odmah bi isti umro, prisjeća se jedan četnik, ali kad smo djecu počeli klati, neshvatljivo je koliko su ista imala volju za životom, nikako da ispuste dušu, ali smo nastavili klati, dok se nismo uvjerili da su mrtva“. (odlomak iz intervjua Adil bega Zulfikarpašića)

Armin ČUSTO: Upravo zbog toga, nameće se pitanje, zbog čega Stalni sud u Haagu razmatrajući tužbu Bosne i Hercegovine protiv Srbije i Crne Gore za agresiju i genocid, nije uzeo u obzir broj uništenih vjerskih objekata Bošnjaka? S toga uništenje vjerskih objekata Bošnjaka pračeni istovremenim ubijanjem Bošnjaka je rezultat sistematskog plana srbijansko-crnogorskog agresora, koji je znao da uništenjem vjerskih objekata Bošnjaka, koji časno simboliziraju postojanje i praktikovanje vjere Islama kod Bošnjaka, znaći nestanak tog naroda.

Svaki od jedanaest genocida nad Bošnjacima ima svoju priču, koja je dugo godina bila predmetom zataškavanja, jer Bošnjaci nisu imali pravu na istinu, pravo da pišu i pričaju o genocidu. Mnogi eminentni eksperti iz oblasti genocida bavili su se studiozno o uzrocima genocida nad Bošnjacima, u večini studija jedan od glavnih uzoroka predstavljala je religija kod Bošnjaka, koju su većinom ispovjedali vjeru Islam. Genocid nad Bošnjacima počinjen od strane srbijansko-crnogorskog agresora pravdan je njihovom višestoljetnom tvrdnjom da su Bošnjaci izdajnici „pradedovska vere“ (pravoslavlja), da su istu prisilno napustili dolaskom Osmanskog carstva, prihvatajući Islam. U očima dobrog poznavaoca vjere Islama, Božije rijeći Kur'ana, isti bi se zapitao zbog čega muslimani predstavljaju koleteral koji se mora uništiti, a Bošnjaci kao autohtoni narod na tlu Evrope sa svojom vjerom Islamom, nisu imali pravo na postojanje?

Objašnjenje uzroka genocida nad Bošnjacima kroz kontekst religije Islama, najbolje se objašnjava kroz genocidnu namjeru, kao sastavni dio krivičnog djela genocida. Genocid koji obuhvata potpuno ili djelomično istribljenje jedne nacionalne, etničke, vjerske, rasne skupine, se ne može utvrditi bez njegovog subjektivnog elementa, tj. genocidne namjere ili mens rea. Genocidna namjera podrazumjeva preduzimanje jedne ili više propisanih radnji izvršenja utvrđenih Konvencijom o sprečavanju i kažnjavnju zločina genocida (ubistvo članova grupe, nanošenje teških tjelesnih ili mentalnih povreda članovima grupe, namjerno podvrgavanje grupe takvim životnim uslovima koji dovode do njenog potpunog ili djelimičnog fizičkog uništenja, sprečavanja rađanja u okviru grupe, prinudno premiještanje djece iz jedne grupe u drugu) s ciljem potpunog ili djelomičnog uništenja grupe koja je predmetom genocida.

U tom pogledu, dokazati genocid je vrlo teško zbog njegove kompleksnosti, tačnije utvrditi postojanje genocidne namjere usmjerene na uništenje jednog naroda. Naravno glavni uvjet je postojanje dolus specialis ili direktnog umišljaja kod izvršioca krivičnog djela genocida da se uništi potpuno ili djelomično jedna nacionalna vjerska, etnička, rasna skupina. Pri tome u literaturi se govori o direktnom i indirektnom utvrđivanju genocidne namjere, pri čemu u ovom radu akcenat se stavlja na drugi metod utvrđivanja genocidne namjere. Indirektno utvrđivanje genocidne namjere podrazumjeva između ostalog uništavanje jednog naroda kroz uništenje njegovih vjerskih objekata, u cilju da se tom narodu zauvijek uništi religijska pripadnost, uz obavezno crtanje križeva na tijelima ubijenih ili zatvorenih u logorima.



Prema podacima Islamske zajednice u Bosni i Hercegovini u toku agresije na Bosnu i Hercegovinu srušeno je 218 mesdžida, 69 mekteba, 4 tekije, 37 turbeta i 405 drugih vakufskih objekata. Na teritoriji koju je kontrolirala Vojska Republike Srpske srušene su 534 džamije, a na teritoriji koju je kontrolisalo Hrvatsko vijeće obrane srušeno je 80 džamija. Uništeno je ili oštećeno više od 80 posto od 1.144 džamije, koliko ih je bilo u BiH prije 1992. Samo navedeni podaci o broju srušenih vjerskih objekata Bošnjaka, koji su pračeni istovremenim sistematskim ubijanjem Bošnjaka, može pokazati postojanje genocidne namjere da se uništi bošnjački narod.
Upravo zbog toga, nameće se pitanje, zbog čega Stalni sud u Haagu razmatrajući tužbu Bosne i Hercegovine protiv Srbije i Crne Gore za agresiju i genocid, nije uzeo u obzir broj uništenih vjerskih objekata Bošnjaka? S toga uništenje vjerskih objekata Bošnjaka pračeni istovremenim ubijanjem Bošnjaka je rezultat sistematskog plana srbijansko-crnogorskog agresora, koji je znao da uništenjem vjerskih objekata Bošnjaka, koji časno simboliziraju postojanje i praktikovanje vjere Islama kod Bošnjaka, znaći nestanak tog naroda. Bošnjaci su opstali, vjerski objekti su u najvećem broju obnovljeni, ali ostaje nam dalja borba za istinu, da konstantno dokazujemo genocid, uz neizostavan faktor, postojanje nacionalnog plana Bošnjaka kao bedema zaštite od budućeg genocida.

---

Autor je član Internacionalnog ekspertnog tima, Instituta za istraživanje zločina genocida Kanada (IGK)