Prof. Hamdo ČAMO: Bez obzira, što je Evropa geografski gledano subkontinent, koji sa Azijom sačinjava Evroaziju, historisjki i kulturološki, na nju se gleda i kao na samostalan kontinent. To upućuje, da se pojam‚ Evropa’, ne završava sa geografskim definisanjem, već da se odnosi na nju i po historijskim, kulturološkim, ekonomskim, pravnim i drugim aspektima.

Mitsko porijeklo imena
Evropa, fenička princeza bijaše mlada, nevina djevica, iznimne ljepote.
Pun ljubavi, otac svih Bogova, veliki Zevs, uvrti sebi u glavu, da zavede princezu dalekog Orijenta. Njegov trik bijaše, da se pretvori u bijeloga bika čijoj snazi i muškosti Evropa nikako neće moći odoljeti.

Na morskoj obali, uzjaha Evropa na njegova leđa i on poče plivati, noseći je tako na leđima, sve do Krete. Čim je došao na Kretu, Zevs se pretvori opet u prekrasnog velikog orla, koji sa Evropom dobi tri sina kojima dadoše imena Minos, Radamantis i Sarpedon.
Ovoj mitskoj božanskoj priči, naš kontinent, treba da zahvali na svom imenu. Evropa! Europa!
Zato se Evropa u umjetnosti često predstavlja kao žena koja jaše (bijeloga) bika.

Na grčkoj novčanoj kovanici, također je postavljen isti motiv. Desno.
Ipak, mit ne objašnjava zašto je kontinent nazvan po njoj. U Grčkoj se taj pojam spominje prvi put u 6. vijeku p.n.e. Čini se da su u početku tako zvali kontinentalni dio Grčke sjeverno od Korintskog zaliva, a zatim i sve zemlje sjeverno od Sredozemnog mora. Postoji i drugo objašnjenje - da ime kontinenta dolazi od riječi ereb, koja na jednom semitskom jeziku znači "zalazak sunca".

Naime, za semitske (bliskoistočne) narode, sunce zalazi nad Evropom. Prema nekim mišljenjima, ime Evropa potiče od riječi ereb što je označavalo zapad, mjesto zalaska sunca.

Evropa
Evropa/Europa (grč. Εὐρώπη, Eurṓpē) je zapadni dio, jedna petina, euroazijske površine. Bez obzira, što je Evropa geografski gledano subkontinent, koji sa Azijom sačinjava Evroaziju, historisjki i kulturološki, na nju se gleda i kao na samostalan kontinent. To upućuje, da se pojam ‚Evropa’, ne završava sa geografskim definisanjem, već da se odnosi na nju i po historijskim, kulturološkim, ekonomskim, pravnim i drugim aspektima.
Evropa, ime i naziv, nastalo je, po mišljenju nekih etimologa, izvodom iz semitskog jezika, a onda je iz akadijskog jezika erebu, „tonuti“, „zalaziti“ (misli se na since), analogno „Okcident“ ili feničanski erob, „taman, mračan“, „Zalazak sunca, Večer“, odakle i nastaje „Zemlja zalazećeg sunca“ – „Abendland“! (Ereb znači „Taman, mračan“ ili „Abendland“).
Mit o ideji zvanoj Evropa vuče svoje korjene još od kralja Sunca, kralja Luja XIV.
Evropa za vrijeme Napoleona III je trebala da bude univerzalna. Cjelovita. I, to nije bio samo njegov san, vec plejade drugih, koji su sanjali ne o Evropi kao jednoj zemlji, gdje ce vladati zakon prava, Evropa ce postati popriste borbi u kojima ce vladati zakon prava jacega.
I, danas se na Evropu može gledati kao naslov u teatru, „Evropa, geneza jedne političke ideje!“

Evropo tvoje ime je kukavičluk
Evropa može da nosi bez problema i ime – KUKAVIČLUK!
Koliko miliona ljudi ju je proklelo i nazvalo kukavicom, kučkom i kurvom!?
Nedavno je osvanuo natpis "Europa, dein Familienname ist Appeasement!", piše Henryk M. Broder u "Welt am Sonntag".
I, ne bez razloga!
Prije svega jer je tako. I, danas.
Appeasement je koštao milione života Židova i nežidova zato što su saveznici Engleske i Francuske predugo pregovarali i odugovlačili, dok nisu primjetili da sa Hitlerom nema dogovaranja, već da se on mora vojno pobijediti.
Appeasement je stabilizovao Sovjetski komunizam u DDR-u, a dijelovi Evrope podlegli nehumanom režimu postavši dijelom njihovo ideološkog aparata.
Njen kukavičluk je paralizovao Evropu kada je u Bosni i Hercegovini na djelu bio genocid najgore vrste, protiv dijela stanovništva koji su progonjeni samo što su pripadnici druge religije.

Ništa drugačije nije bilo prilikom genocida na Kosovu.
Ponašanja evropskih dužnosnika na Balkanu.
Evropa je tako dugo vodila debate, dok njen posao nije preuzela u svoje ruke Amerika i zaustavila dalja nepotrebna ubijanja i progone.
Danas uopšte nije više važno, da li Evropa nija mogla, nije znala, nije umjela ili nije imala snaga?
Činjenica je da je Amerika (vojno) više puta morala da dođe na tlo Evrope i sredi ono što je zadaća Evrope same.
Evropski kukavičluk relativira također i odnose na Bliskom Istoku. (Izrael, Palestina). Umjesto zaštite istine, demokratije, prosperiteta, pa i vlastitog ugleda, umjesto odlučnog djelovanja, provode se pojedinačni programi prodaja vojne tehnike, naoružanja, novčanih transakcija i ekonomske pomoći. Da nije toga, pitanje je da li bi uopšte moglo doći do pojava kojekakvih oblika diktatura i ratova na Bliskom Istoku.
Evropski kukavičluk relativira veliki broj formi međureligijskih pravila ponašanja, posebno islamskog tradicionalizma i kulture, kada su u pitanju pojedinačna djela, odnos prema tradicionalnoj nošnji, provođenje zagarantovanih prava, problemi oko izgradnje vjerskih objekata i uskraćivanja ustavom zagarantovanih osnovnih ljudskih prava. Posebno što zabrinjava je tendencija izjednačavanje islama sa islamizmom (islamskim fundamentalizmom).
Evropski kukavičluk se vidi svakodnevno, u pomanjkanju preispitivanja vlastitih vrijednosti, napadaju se (čak i karikaturom) vrijednosti drugih, kao znak vlastite slabosti ili kada se mjesecima spominje političko ubistvo režisera u Holandiji, u želji da se prikaže kao vjersko, a pokušaj atentata (koji navode nije bio atentat), na paradi povodom Kraljičinog dana, na kraljevsku porodicu (april 2009) pokušava se brzo sakriti pod tepih.
Evropski kukavičluk se vidi u štampi, školama, posebno u odnosu na strance i nemoć ili nehtijenje da se relativno, čak i vlastita djeca socijalno slabijiih slojeva, nejednako vrednuju i nemaju iste šanse na isto ili bolje obrazovanje. Škole u Evropi su se pretvorile u bojno polje, a radno mjesto nastavnika – odavno je postalo opasno.

Evropski kukavičluk je naglasio javno ministar odbrane SAD, Donald Henry Rumsfeld, kada je Evropa odbila da uđe u koaliciju i pomogne u budućem ratu u Iraku, nazvavši je Stara Evropa.

Persijanci protiv Grka
Prije 2500 godina došlo je do historijskog sukoba i konflikta između tada velike sile Istoka, Persije, na čelu sa kraljem Kirosom i samouvjerenog grada-države Grčke. Taj konflikt i sukob, ujedno je i početak evropske historije.

Granice
Dugo se raspravlja o tačnim granicama Evrope. Evropa nije ustvari pravi "kontinent", nego samo dio Evroazije, pa zato tačno gdje počinje i prestaje Evropa je teško obilježiti. Često, granice Evrope su odlučene prema granicama politike, kulture, ekonomije i zato postoji nekoliko "Evropa" koje označavaju različite stvari.
Evropa je kontinent čije granice određuju Atlantski okean na zapadu, Sjeverno ledeno more na sjeveru, gorje Ural na istoku, Kaspijsko jezero, Kavkaz i Crno more na jugoistoku, te Sredozemno more na jugu, i predstavlja zapadnu petinu evroazijske kopnene mase. Zauzima površinu od 10.520.000 km² sa ukupnom dužinom obale od 37.200 km. Poslije Azije i Afrike Evropa sa oko 729 miliona stanovnika predstavlja po broju stanovnika treći kontinent, što čini oko petinu svjetske populacije.

Stanovništvo
Evropa ima oko 730 miliona stanovnika, a gustoća naseljenosti iznosi oko 32 stanovnika po kvadratnom kilometru. Evropa je višereligijski kontinent, u kojem preovladavaju katolici (55%), zatim protestanti sa 25 %, pravoslavci 12% i muslimani 8%. Prosječna životna dob je 68 godina za muškarce i 77 godina za žene. Većina evropskih jezika ima zajednički korijen u Indo-evropskom proto jeziku. U Evropi se govori sa preko 60 različitih jezika. Najveće jezičke porodice Evrope čine slavenski, germanski i romanski jezici. Evropa je po veličini šesti kontinent.
Evropu sačinjavaju trenutno sljedeće države: Albanija, Andora, Austrija, Bosna i Hercegovina, Bjelorusija, Bugarska, Crna Gora, Čehoslovačka Republika, Danska, Estonija, Finska, Francuska, Grčka, Hrvatska, Holandija, Italija, Irska, Island, Kosovo, Latvija, Lihtenštajn, Litvanija, Luksemburg, Mađarska, Malta, Makedonija, Moldavija, Monako, Norveška, Njemačka, Poljska, Portugal, Rumunija, Rusija (evropski dio), Srbija, San Marino, Slovačka Republika, Slovenija, Švedska, Španija, Švicarska, Turska (evropski dio), Ukrajina, Vatikan, Velika Britanija.

Evropska unija
Mnoge evropske zemlje su se dogovorile, da stvore Evropsku uniju, da tako u pojedinim područjima života mogu lakše da vode zajedničku politiku. Tako je stvorena Evropska unija.
Evropska unija, ustanovljena 1992. godine, danas je međunarodna organizacija evropskih država.
Najjužnijija tačka Evrope leži na Kipru, a najsjevernija - Nordkap u Norveškoj. Ukoliko bi čovjek htio da dođe na sjeverni dio Evrope, koristeći se automobilom i brodom, sa najjužnijeg dijela, njegova bi vožnja, uz uvjet da nema pauza, zastoja i kolona, trajala punih četiri do pet dana.
Evropska unija, danas (2008) ima 27 članica, površine 4.336.790 km² i 493 miliona stanovnika.
Evropa ima 44 države. STANOVNIŠTVO: 729 mil. Površina: 10 500 000 km2.
Evropska unija sebe označava kao zajedicu demokratskih evropskih država.

Nastanak
23. jula 1952.g. je šest članica osnovalo Evropsku zajenicu (EZ), koja je kasnije nazvana Evropska unija (EU). Širenje je proteklo kako slijedi:
25. mart 1957 Belgija, Francuska, Zapadna Njemačka, Italija, Luksemburg, Nizozemska, ustanovne članice 6 - 1. januar 1973 Danska, Irska, Ujedinjeno kraljestvo 9 - 1. januar 1981 Grčka 10 - 1. januar 1985 Grenland istupio po podjeli samouprave od Danske 10 - 1. januar 1986 Portugal, Španija 12 - 3. oktobar 1990 Njemačka demokratska republika ujedinjena ulazi u Evropsku uniju 12 - 1. januar 1995 Austrija, Finska, Švedska 15 - 1. maj 2004 Kipar, Češka, Estonija, Latvija, Litva, Madžarska, Malta, Poljska, Slovačka, Slovenija 25 - 1. januar 2007 Bugarska, Rumunija 27.

STRUKTURA EVROPSKE UNIJE
Stubovi Evropske unije - Pillars of the European Union…
Za EU se kaže da podsjeća na prednji dio grčkog hrama koji leži na tri stuba. Ta slika je počela da se koristi kako bi se opisala struktura Unije.
PRVI STUB, (First pillar) obuhvata tri zajednice (Evropsku zajednicu za ugalj i čelik, Evropsku ekonomsku zajednicu i Evropsku zajednicu za atomsku energiju) i uključuje:
Carinsku uniju i jedinstveno tržište,
Zajedničku poljoprivrednu politiku,
Trgovinsku politiku,
Strukturalnu politika,
EU državljanstvo,
Obrazovanje i kulturu,
Trans-Evropsku mrežu,
Zaštitu potrošača,
Zdravlje,
Istraživanje i životnu sredinu,
Socijalnu politiku,
Politiku azila,
Spoljne granice,
Imigracionu politiku.
DRUGI STUB (Second Pillar), obuhvata zajedničku spoljnu i bezbjedonosnu politiku i to :
Spoljna politika obuhvata :
Koordinaciju zajedničkih stavova i mjera,
Održavanje mira,
Ljudska prava,
Demokratiju,
Pomoć zemljama – nečlanicama.
Politika bezbjednosti obuhvata:
Razoružanje,
Finansijski aspekt odbrane,
Dugoročni okvir evropske sigurnosti
TREĆI STUB (Third Pillar) obuhvata saradnju u pravosuđu i unutrašnjim poslovima, kao što su
Saradnja među pravnim institucijama u vezi građanskog i krivičnog prava,
Kooperaciju policije,
Borbu protiv rasizma i ksenofobije,
Borbu protiv trgovine drogama i oružjem,
Borbu protiv organizovanog kriminala,
Borbu protiv terorizma,
Kriminalne radnje protiv djece i trgovine ljudima.
Osnovna razlika između prvog i druga dva stuba jeste u tome što jedino prvi stub koristi pravno obavezujuće instrumente i procedure zasnovane na Rimskim ugovorima. Druga dva stuba pretežno su u nadležnosti Evropskog Vijeća i Vijeća Evropske unije, pa su kao takvi međuvladinog karaktera (Evropski savjet, Jedinstveno tržište-Unutrašnje tržište , Rimski ugovori o EU, Mastrihtski ugovor, Savjet Evropske unije).
Tu su još evropske institucije, organi, komisije, sudovi kao što su npr. Evropska komisija (27 članova) koji pokrivaju obimna područja od izvršne funkcije, funkcije upravljanja od politike do finansija. Komesare predlažu nacionalne vlade (a parlament potvrđuje) za mandat od pet godina.
Evropski savjet (Conseil européen, European Council) sačinjavaju vođe država ili vlada članica i predsjednik Evropske komisije. Daje spoljašnje političke smjernice razvoja EU. Odlučuje na bazi koncenzusa. Sastaju se dva puta godišnje u državi koja u trenutnku susreta predsjedava u Savjetu.
Evropski parlament (Parlement européen, European Parliament) sačinjavaju neposredno izabrani poslanici (785), koji dolaze iz država članica. Sjedište Evropskog parlamenta je u Strasbourgu.
Savjet evropske unije (Conseil de l'Union européenne, Council of the EU) sačinjavaju ministri članica zemalja. On ima zakonodavnu funkciju preko koje se daju smjernice EU i zastupaju interesi država članica. Odluke se donose koncenzusom, ali i izglasavanjem većine. Svaka država članica predsjedava Savjetom u vremenu od 6 mjeseci. Susreću se u Briselu osim u toku aprila, jula i oktobra kada zasjedaju u Luksemburgu.
Sud pravde Evropske unije (Cour de justice des Communautés européennes, Court of justice of the European Communities) sačinjava 27 sudija, po jedan iz svake države članice sa mandatom od 6 godina i 8 pravobranilaca koje imenuju nacionalne vlade, samo sa suglasnošću svih članica. Izvršava sudski nadzor nad svim aktima Komisije i Savjeta EU, nadzire članice i djeluje u skladu dogovorima.
Evropska centralna banka (Banque centrale européenne, European central bank) vodi novčanu politiku EU, zajedničke valute – eura i provodi glavni nadzor. Sjedište je u Frankfurtu.
Europski revizorski sud (Cour des comptes européenne, Court of Auditors) nadgleda upotrebu nad sredstvima EU. Ima 25 sudija sa mandatom od 6 godina. Sjedište je u Luksemburgu.

Europski ombudsman (Médiateur européen, The European Ombudsman) koji štiti stanovništvo EU od zlouptrebe administrativnih ustanova EU. Uveo ga je Evropski parlament 1995. godine i bira se na pet godina.
Tu spada još odbor regija, ekonomsko socijalni odbor i evropska investicijska banka, ustanovljena 1958.g., koja je u međuvremenu izrasla u najveću instituciju na području međunardonih kredita na svjetu. Sjedište je u Luksemburgu.

EU i NATO
Strategijski Evropa se nalazi u partnerskom odnosu sa NATO savezom što je jaka podloga zajedničke sigurnosti. Marta 2003 je suradnja dva partnera uvezana još čvršćom vezom Ugovorom o dugoročnoj saradnji. Ugovorenu paket je poznat još i pod nazivom „Berlin Plus".
Izradu i uređenje dokumentacije pod nazivom "Evropska odbrana: „NATO/EU Konsultacije, Planiranje i operacije" od strane Njemačke, Vel. Britanije, Francuske i Italije u decembru 2004.g. Evropski Savjet je jednoglasno usvojio i odbrio. Tako je u osnovi urađena dobra podloga i poboljšanje veze između NATO i EU.
Po onome što je danas u javnosti poznato, od 2004.g. je EU u stanju, bez pomoći NATO-a u svakom pogledu, da samostalno planira i izvodi operacije. Operacioni centar je u mogućnosti da izvodi autonomne operacije EU i stoji spreman za aktiviranje jos od 1. januara 2007.