Okružni sud u Novom Pazaru je 6.02.2009. godine izrekao presudu kojom se Milić Karličić, Radoslav Stefanović i Mile Nedić, policajci OUP-a Novi Pazar oslobađaju odgovornosti za zlostavljanje Sulje Muratovića i Mustafe Džigala u maju i junu 1994. godine. Organizacije za ljudska prava u Srbiji smatraju da se ovom presudom žrtvama kršenja ljudskih prava tokom devedesetih šalje poruka da institucije Srbije još uvijek nisu u stanju da im donesu pravdu, da se u sprovođenju pravde isključivo vode interesima onih koji su kršili osnovna ljudska prava i da su oni i dalje pod zaštitom države.

Optužnica protiv Milića Karličića, Radoslava Stefanovića i Mila Nedića, podignuta je 2003. godine za kivično djelo iznuđivanja iskaza. Presudom iz 2005. godine Okružni sud u Novom Pazaru je oglasio krivim Milića Karličića i izrekao mu kaznu u trajanju od dve godine zatvora dok je Stefanovića i Nedića oslobodio krivice. Vrhovni sud Srbije je usvojio žalbu okrivljenih i zastupnika Sulje Muratovića i Mustafe Džigala i ukinuo ovu presudu te vratio predmet na ponovno suđenje. Nakon ponovljenog suđenja i izvođenja brojnih dokaza (svjedocima koji su potvrdili navode optužnice, nalaza vještaka, medicinske dokumentacije i drugi materijalni dokazi) koji nesumnjivo dokazuju odgovornost policajaca za brutalnu torturu nad Muratovićem i Džigalom, Opštinski sud u Novom Pazaru je izrekao oslobađajuću presudu presudu sa obrazloženjem da Milić Karličić nije bio službeno lice, a da Stefanović i Nedić nisu bili na mjestu izvršenja djela.

Suljo Muratović (iz Žitnića, opština Sjenica), je 21.06.1994. godine dopratio kćerku na medicinski pregled u Novi Pazar a potom otišao u posjetu bratu Bilalu koji živi u Novom Pazaru. Tada su kod Bilala došla dvojica policajaca i rekla Sulji da krene sa njima u SUP Novi Pazar. Po dolasku u SUP, policajci su uveli Sulju u jednu kancelariju gdje ga je Radoslav Stefanović ispitivao o navodnom oružju koje je Suljo ilegalno nabavio i optuživao ga da je „komandant za cijeli Pešter“. Kada mu je Suljo rekao da ne zna ni za kakvo oružje, Radoslav Stefanović mu je opsovao „balijsku majku“, udario ga pesnicom u stomak i tražio od njega da prizna da je ilegalno nabavio oružje. Poslije izvjesnog vremena, policajci su izveli Sulju napolje i vezali ga za radijator u hodniku. Tako je proveo čitavu noć. Narednog dana su ga ponovo ispitivali a potom odveli u zatvor, gdje je proveo tri dana. Dana 24.06.1994. godine, oko 13 sati, policajci su ga ponovo sproveli iz zatvora u SUP. Uveden je u kancelariju br. 25 gdje se nalazio Milić Karličić koji je odmah počeo da psuje Sulji „tursku majku“ i da ga tuče palicama po tijelu, naročito po rukama, laktovima, nogama i tabanima. Suljo se od bolova onesvijestio. Kada je došao svijesti, policajac Karličić ga je počeo mučiti tako što mu je uvijao testise nakon čega se Suljo zbog bolova ponovo onesvijestio. Poslije izvjesnog vremena, Suljo se osvjestio ali su ga iznova počeli tući palicama po čitavom tijelu. Pored Karličića, Sulju je tuklo još nekoliko policajaca od kojih je prepoznao Radoslava Stefanovića i Mila Nedića. Jedan nepoznati policajac, udario je Sulju cokulom u kičmu od čega su mu slomljena tri rebra. Nakon izvjesnog vremena, polili su ga vodom a potom ga uveli u jedan policijski auto. Dok je ulazio u auto, jedan policajac mu je rekao “Ako budeš nekome pričao za ovo, doći ću da te streljam”. Nedugo nakon što su ga policajci doveli u zatvor, Suljo je na insistiranje jednog policajca odveden u bolnicu. Nakon dva dana policajci su ponovo dolazili po Sulju u njegovo selo Žitniće ali je se on prije toga sklonio u Skoplje. Policajci su još nekoliko puta dolazili Suljinoj kući pa se Suljo zbog straha tri godine nije mogao vratiti kući. Suljo je 1994. godine imao 59 godina.

Mustafa Džigal (iz sela Trijebina, opština Sjenica), je krajem aprila 1994. godine po pozivu otišao u SUP Sjenica. Policajac Vlado Vranić ispitivao ga je gdje se nalaze četiri puške koje je navodno ilegalno nabavio i da će za to „debelo da odgovara“. Kada mu je Mustafa rekao da ne posjeduje nikakve puške, naredili su mu da se svaki dan javlja u SUP Sjenica što je on i radio sve do 8.05.1994. godine, kada mu je naređeno da sljedećeg dana ode u SUP Novi Pazar i da se javi Miliću Karličiću. Mustafu je odmah po dolasku Milić Karličić naredio da se izuje i da klekne na stolicu da bi odmah počeo da ga udara po tabanima službenom palicom. Potom ga je udarao palicom po rukama i nogama, pesnicama po glavi od čega je Mustafi pukla bubna opna. Stavljao mu je palicu u usta i udarao ga koljenima u stomak. Tortura je trajala sve do 21:00 čas, kada su ga bukvalno izbacili iz policijske stanice. Mustafa se od posljedica torture desetak dana liječio u Domu zdravlja u Sjenici. U vrijeme kritičnog događaja Mustafa je imao 62 godine.

Organizacije za ljudska prava u Srbiji podsjećaju da su u vrijeme oružanog sukoba u BiH, pripadnici MUP-a Srbije na teritoriji Sandžaka stalno pretresali kuće Bošnjaka pod sumnjom da su neelgalno naoružani. Nakon pretresa, policajci su privodili Bošnjake, iako kod njih nisu pronašli oružje. Nad većinom je sprovođena fizička i psihička tortura radi iznuđivanja prizanja da posjeduju nelegalno naoružanje ili da učestvuju u »aktivnostima protiv države«. Iako su ovi slučajevi prijavljeni nadležnim organima, u većini njih nikada nije sprovedena ozbiljna istraga, niti disciplinski postupak. Šta više, većina policajaca koji su, prema podacima FHP, učestvovali u batinjanju sandžačkih Bošnjaka i danas rade u MUP-u Srbije.

Potpisnici:
Sandžački odbor za zaštitu ljudskih prava i sloboda
Sandžački intelektualni krug
Urban-In, Novi Pazar
KC “Damad”, Novi Pazar
Građanski forum, Novi Pazar
Raškin sliv, Novi Pazar
Unija studenata Novog Pazara
Forum za toleraranciju i suživot- Tutin
Udruženje građana GEST- Tutin
Impuls - Tutin
Flores, Sjenica
Fond za humanitarno pravo, Beograd
Centar za mir i razvoj demokratije, Beograd
Centar za ljudska prava-Niš
Muslimansko humanitarno društvo Merhamet-Sandžak
Žene u crnom, Beograd
Građanska akcija Pančevo
Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji, Beograd
Inicijativa mladih za ljudska prava (YIHR), Beograd
Impunity Watch, Beograd
Beogradski centar za ljudska prava, Beograd
Komitet pravnika za ljudska prava (YUKOM), Beograd