Orkestar nam je novi,nacionalistički i separatistiki sa guslama i orguljama i sa sljedbenicima, ustaško – četničkog veliko srpskohrvatskog naslijeđa.

Sa novim snagama metafaznog i bivšeg pritajenog, nacionalističko ideološkog poimanja zajedništva i dostojanstvenog suživota njenih građana.

Nastupili su, upravo novi akteri sa svojim orkestrom i notama sa gusala i orgulja, sve u duhu, neprijateljskog odnosa i poimanja bratstva i jedinstva.

Dokle se, poslije nekih godina od 80 ljeta, prisjećamo NDH i njihovih nacističkih likova Ante Pavelića, Vjekoslava Maksa Luburića iz NDH i velikosrpskoga Draže Mihailovića, sa Slobodanom Miloševićem i Radovanom Karadžićem, do današnjih agresorskih veliko srpskohrvatskih bojovnika i strateaga, sljedbenika svojih ideologa, Franje Tuđmana i Slobodana Miloševića sa njihovim generalima Ratkom Mladićem i Slobodanom Praljkom, ne možemo se osloboditi od njihovih sljedbenika i orkestra guslara i orguljaša, Milorada Dodika i Dragana Čovića, sa njihovim mentorima Aleksandrom Vučićem i Zoranom Milankovićem i Andrejom Plenkovićem iz novijeg UZP-a.

Upravo evo ovih dana, dok svi mi i Evropa, ukazujemo na pogubno djelovanje uzurpatora i secionističkih težnji Milorada Dodika i njegovog RS-a, dotle im u pomoć pristižu i njihovi sljadbenici i istomišljeni „lukavi latini“ sljedbenici Pavelića i Luburića i stratega Tuđmana, Miloševića sa Aleksandrom Vučićem i Zoranom Milanovićem i Andrejom Plenkovićem, te bivši „crvendaći“ Titove omladine, Dragan Čović i Milorad Dodik.

Priča o Miloradu Dodiku i njegovim Srbijanskim mentorima sa Vučićem, Vulinom, Dačićem i brojnim drugim, veoma je zanana našim građanima i suvišno je bilo šta dodavati, ali radi mojih Bosanaca moram se posebno osvrnuti na njegovog jarana „lukavog latina“ Dragana Čovića, koji sa svojim HDZ-om, „de facto“ i „de jure“ uveliko gradi svoju Herceg Bosnu, sve sa ciljem secesije i odcepljenja, odnosno gašenja jedine nam domovine Bosne i Hercegovine.

Nažalost, mnogi to domaći i međunarodni faktori ne prepoznaju ili to ne žele uopšte znati, te se ponašaju indolentno, sa lažima i obećanjima za malu djecu.

Krajnje je vrijeme domaćih patriotskih snaga, vremena i kova našeg Valtera, prije 80 godina, da sve ovo shvate i da se udruženim snagama stave u odbranu jedine nam domovine.

Nisu nam više bitni niti Bošnjaci, niti Srbi, niti Hrvati niti i ostali, već samo građani, patrioti i iskreni domoljupci, kojih ima sasvim dovoljno za uređenjem vlasti i domovine naše jedine i voljene.
Kanimo se više kafana i podruma, sa pršutima i šljivovicom ili lozom ili hercegovačkim vinima, za pjansko dogovaranje, a uzurpatorsko secionalističko ponašanje, zašta nam služe parlamenti i državne institucije sistema, koji je za uređenje.

Kanimo se i lažnih obećanja i vjerovanja međunarodne zajednice, koja nas nažalost obmanjuje godinama, jar je očigledno i sramotno da Bosna i Hercegovina, kao izrazito multietnička zajednica nije zaslužila među prvima da bude članica Evrope, Nato-a i njenih institucija.