Jedinstvo muslimana, kako na globalnom nivou tako i na lokalnom, je pitanje koje nema alternativu. To je želja svakog iskrenog vjernika, koji je makar i malo upućen u bitnost i značaj sloge i zajedništva, kao i opasnosti koje nosi u sebi razjedinjenost i razbijenost - prije svega vjerska pa onda i politička i nacionalna i plemenska i svaka druga.

Islam i muslimani se jačaju jedinstvom i slogom, a slabe se podvojenošću, razbijenošću i neslogom.

Historija i povijest, kako bliža tako i dalja, naučila nas je tome da politička i državna nesloga, podvojenost, posvađanost, lični interes i graba, sujete, oholost, gramzivost, želja i žudnja za vlašću, foteljama, funkcijama, moći i budžetima... je vrlo opasna i štetna, a po nekada nam može dovesti i biološki opstanak u pitanje.

Međusobno suprostavljene interesne grupe, razne grupacije i stranke, dodatno crpe snagu i onako krhkom i oslabljenom tijelu muslimana na ovim prostorima, kako Bošnjaka tako i Albanaca.

Allah dž.š., vjernicima naređuje sljedeće:

{ وَٱعۡتَصِمُوا۟ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ جَمِیعࣰا وَلَا تَفَرَّقُوا۟ۚ وَٱذۡكُرُوا۟ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَیۡكُمۡ إِذۡ كُنتُمۡ أَعۡدَاۤءࣰ فَأَلَّفَ بَیۡنَ قُلُوبِكُمۡ فَأَصۡبَحۡتُم بِنِعۡمَتِهِۦۤ إِخۡوَ ٰ⁠نࣰا وَكُنتُمۡ عَلَىٰ شَفَا حُفۡرَةࣲ مِّنَ ٱلنَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنۡهَاۗ كَذَ ٰ⁠لِكَ یُبَیِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَایَـٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ }

[Sura Āli-ʿImrān: 103]

Svi se čvrsto Allahova užeta držite i nikako se ne razjedinjujte! I sjetite se Allahove milosti prema vama kada ste bili jedni drugima neprijatelji, pa je On složio srca vaša i vi ste postali, milošću Njegovom, prijatelji; i bili ste na ivici vatrene jame, pa vas je On nje spasio. Tako vam Allah objašnjava Svoje dokaze, da biste na Pravom putu istrajali.

Na drugom mjestu se kaže:

{ وَأَنَّ هَـٰذَا صِرَ ٰ⁠طِی مُسۡتَقِیمࣰا فَٱتَّبِعُوهُۖ وَلَا تَتَّبِعُوا۟ ٱلسُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمۡ عَن سَبِیلِهِۦۚ ذَ ٰ⁠لِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ }

[Sura El-Enʿām: 153]

I doista, ovo je Pravi put moj, pa se njega držite i druge puteve ne slijedite, pa da vas odvoje od puta Njegova; – eto, to vam On naređuje, da biste se grijeha klonili."

Na trećem mjestu imamo ajet u kojem Allah dž.š., kudi razbijanje i podvojenost riječima:

{ إِنَّ ٱلَّذِینَ فَرَّقُوا۟ دِینَهُمۡ وَكَانُوا۟ شِیَعࣰا لَّسۡتَ مِنۡهُمۡ فِی شَیۡءٍۚ إِنَّمَاۤ أَمۡرُهُمۡ إِلَى ٱللَّهِ ثُمَّ یُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا۟ یَفۡعَلُونَ }

[Sura El-Enʿām: 159]

Tebe se ništa ne tiču oni koji su vjeru svoju raskomadali i u stranke se podijelili, Allah će se za njih pobrinuti. On će ih o onome što su radili obavijestiti.

{ ۞ ... وَلَا تَكُونُوا۟ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِینَ }{ مِنَ ٱلَّذِینَ فَرَّقُوا۟ دِینَهُمۡ وَكَانُوا۟ شِیَعࣰاۖ كُلُّ حِزۡبِۭ بِمَا لَدَیۡهِمۡ فَرِحُونَ }

[Sura Er-Rūm: 32]

Allah dž.š., neslogu, podvojenost, razbijenost i razdijeljenost opisuje kao jednu vrstu Njegove kazne kojom kažnjava ili iskušava ljude, pa kaže:

{ قُلۡ هُوَ ٱلۡقَادِرُ عَلَىٰۤ أَن یَبۡعَثَ عَلَیۡكُمۡ عَذَابࣰا مِّن فَوۡقِكُمۡ أَوۡ مِن تَحۡتِ أَرۡجُلِكُمۡ أَوۡ یَلۡبِسَكُمۡ شِیَعࣰا وَیُذِیقَ بَعۡضَكُم بَأۡسَ بَعۡضٍۗ ٱنظُرۡ كَیۡفَ نُصَرِّفُ ٱلۡـَٔایَـٰتِ لَعَلَّهُمۡ یَفۡقَهُونَ }

[Sura El-Enʿām: 65]

Reci: "On je kadar poslati protivu vas kaznu iznad vaših glava ili ispod vaših nogu ili da vas u stranke/skupine podijeli i učini da silu jedni drugih iskusite." Pogledaj samo kako Mi potanko iznosimo dokaze da bi se oni urazumili!

عَنِ الْعِرْبَاضِ بْنِ سَارِيَةَ قَالَ: "صَلَّى بِنَا رَسُولُ اللَّهِ ﷺ الصُّبْحَ فَوَعَظَنَا مَوْعِظَةً بَلِيغَةً ذَرَفَتْ مِنْهَا الْعُيُونُ، وَوَجِلَتْ مِنْهَا الْقُلُوبُ، وَقَالَ قَائِلٌ: يَا رَسُولَ اللَّهِ كَأَنَّهَا مَوْعِظَةُ مُوَدِّعٍ فَأَوْصِنَا: فَقَالَ: "أُوصِيكُمْ بِتَقْوَى اللَّهِ وَالسَّمْعِ وَالطَّاعَةِ وَإِنْ كَانَ عَبْدًا حَبَشِيًّا، فإن من يعيش مِنْكُمْ فَسَيَرَى اخْتِلَافًا كَثِيرًا، فَعَلَيْكُمْ بِسُنَّتِي وَسُنَّةِ الْخُلَفَاءِ الرَّاشِدِينَ الْمَهْدِيِّينَ، عَضُّوا عَلَيْهَا بِالنَّوَاجِذِ وَإِيَّاكُمْ وَمُحْدَثَاتِ الْأُمُورِ، فَإِنَّ كُلَّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٍ" [[أخرجه أبو داود

Irbad b. Sarije, Allah njime bio zadovoljan, kazuje da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, jednom prilikom, poslije sabah-namaza, ashabima uputio nekoliko savjeta zbog kojih su im oči orosile suzama, a srca zadrhtala. Neko je od prisutnih upitao: “Allahov Poslaniče, je li ovo oproštajni govor?”, a Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, reče:

“Oporučujem vam da budete bogobojazni i da svojim pretpostavljenim budete poslušni i pokorni, pa makar vam pretpostavljeni bio crni abesinski rob. Onaj od vas koji poživi, svjedočit će brojnim razilaženjima. Dobro se pazite novotarija u vjeri, jer su novotarije zabluda. Onaj koji doživi to vrijeme, neka se čvrsto drži moga sunneta i prakse i sunneta pravednih i upućenih halifa koji će doći poslije mene. Čvrsto se tog puta držite!” (Ahmed)

Shodno svemu navedenom, svakom iole svjesnom i haviznom muslimanu, je obaveza da pored uspostave kelime-i-tevhida, riječi čiste vjere i Božije jednoće, uspostave i tevhidul-kelime - političko i nacionalno jedinstvo oličeno u jakom liderstvu i rukovodstvu, sa ljudima koji su svjesni potreba svoje vjere i naroda, kao i opasnosti koje ih vrebaju sa svih strana, u raznim aspektima života.

Kada gledamo šta se danas dešava sa islamskim ummetom uviđamo da se itekako krvavo plaća ceh nesloge, nejedinstva, političke razbijenosti i prepuštanja svoje politike nemuslimanima i licemjerjma da je brane i vode!

Najbolji primjer političke ažurnosti i svjesnosti nam je prije neki dan demonstrirala Turska nacija, gdje su muslimani uspjeli politički da se odbrane od munafičkih nasrtaja iznutra i ćafirskih strategij spolja, te da zadrže svoju državu i naciju na putu prosperiteta i napretka.

Ono što uvijek uliva nadu u bolje sjutra jesu riječi Allaha dž.š., koji kaže:

{ وَلَقَدۡ كَتَبۡنَا فِی ٱلزَّبُورِ مِنۢ بَعۡدِ ٱلذِّكۡرِ أَنَّ ٱلۡأَرۡضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ ٱلصَّـٰلِحُونَ }

[Sura El-Enbijāʾ: 105]

Mi smo u Zeburu, poslije Tevrata, napisali da će Zemlju Moji čestiti robovi naslijediti.

Ovaj ajet nam ukazuje na to da će ummet opstati negdje i vladati nekom zemljom sve dok budu Salihuni - dobri, a nije rečeno moćni i jaki, i samo dobrotom u punom značenju riječi kao dobri vjernici, dobri studenti i radnici, dobri političari, doktori, upravnici, dobri komšije, dobri roditelji, supružnici i dobri kao djeca... dok će u suprotnom tj. ne budu li dobri - propasti i izgubiti pravo na zemlju a samim tim i na biološki opstanak.

Dobri uspijevaju, loši propadaju!!! To je Božiji zakon na zemlji, koji se odnosi i na nas, a mi hoćemo li biti dobri ili ne to je naš najveći zadatak!

Allah dž.š., kaže:

{ إِنَّ هَـٰذِهِۦۤ أُمَّتُكُمۡ أُمَّةࣰ وَ ٰ⁠حِدَةࣰ وَأَنَا۠ رَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُونِ }

[Sura El-Enbijāʾ: 92]

Ovaj vaš Ummet je jedan Ummet, a Ja sam vaš Gospodar - stoga Mi robujte i 'ibadet činite!!!

Jedinstven Ummet - a mi treba da smo to - Jednom Bogu se klanjaju, istu Knjigu vjeruju, istoj kibli se okreću, posljednjeg poslanika slijede, zajedno poste i klanjaju... to sve treba da nam je instrukcija da moramo zajednički i politički da djelujemo. Džemat, džamija i namaz nas uče zajedništvu, redu i disciplini, slijeđenju imama i lidera, skrušenosti, smirenosti, ne hitanju i ne preticanju imama koji nas predvodi.

Cilj mora da nam bude jedan i jedinstven, a po mogućnosti i sredstva kako ne bi jedne druge ometali na putu našeg ostvarenja dunjalučke i ahiretske sreće.

Dakle, jedinstvo kako na lokalnom nivou tako i na globalnom nećemo ostvariti neslogom, podvojenošću, razbijenošću i svađom. Prije svega iskrenom vjerom u "kelime-i-tevhid" - riječ Božije jednoće, koju u praksi moramo podržati sa "tevhidom kelime" tj. jedinstvom riječi i političkog držanja i stava.

Muslimani, kako Bošnjaci tako i Albanci, moraju da uspostave svoje političko rukovodstvo, da imaju svoje lidere i predstavnike, svoja udruženja i stranke, svoje gradove i opštine, da ih pomažu, podržavaju, jačaju, ukrupnjavaju i čuvaju, i da svim svojim resursima kasnije podržavaju sve korisne i napredne ljude i projekte kako u lokalu tako i na državnom i globalnom terenu. Borba protivu zla, i borba za dobro je glavno odličje vjernika, svakog mjesta i vremena, i od te vrste borbe nikada nećemo biti abolirani!!

{ كُنتُمۡ خَیۡرَ أُمَّةٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ تَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِۗ وَلَوۡ ءَامَنَ أَهۡلُ ٱلۡكِتَـٰبِ لَكَانَ خَیۡرࣰا لَّهُمۚ مِّنۡهُمُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَأَكۡثَرُهُمُ ٱلۡفَـٰسِقُونَ }

[Sura Āli-ʿImrān: 110]

Vi ste narod najbolji od svih koji se ikada pojavio: tražite da se čine dobra djela, a od nevaljalih odvraćate, i u Allaha vjerujete. A kad bi sljedbenici Knjige ispravno vjerovali, bilo bi bolje za njih; ima ih i pravih vjernika, ali, većinom su nevjernici.

Pripadnost istoj 'akidi, vjerovanju, šeri'atu i islamu, pripadnost istoj vjeri, plemenu, naciji i jeziku, treba da budu glavna spona između jednog muslimana i njegovog lidera, za čim može uslijedit mahala, selo, grad i ostale komponente koje nas međusobno uvezuju.

فعن النعمان بن بشير -رضي الله عنهما- قال: قال رسول الله ﷺ: مثل المؤمنين في توادهم وتراحمهم وتعاطفهم مثل الجسد إذا اشتكى منه عضو تداعى له سائر الجسد بالسهر والحمى

“Mu'mini - Pravovjerni su u svojoj međusobnoj ljubavi, samilosti i saosjećanju poput jednog tijela, kada oboli jedan njegov organ cijelo tijelo osjeća nesanicu i temperaturu.” (Muslim)

عن أبي هريرة، عن النبي صلى الله عليه وسلم، قال: «إنما الإمام جنة، يقاتل من ورائه، ويتقى به، فإن أمر بتقوى الله عز وجل وعدل، كان له بذلك أجر، وإن يأمر بغيره كان عليه منه»

Ebu Hurejre r.a., prenosi da je Allahov Poslanik s.a.w.s., rekao: Imam (vođa, lider), je štit, iza kojeg se stoji prilikom borbi i sa kojim se štitimo, pa ako naredi čin bogobojaznosti i pravde - biće zbog toga nagrađen, a ako naredi nešto drugo - biće utoliko griješan.

Molimo Allaha dž.š., da naše lidere i vođe opskrbi mudrošću, bogobojaznošću, razboritošću i znanjem, da ih učini čvrstim, jakim i neprobojnim štitem za interese i dobrobit naše uže i šire zajednice, a da članovima zajednice podari hrabrosti i razuma da pomognu svoje lidere i da im budu čvrsta podrška u dobru i u zlu. Amin!