Naslovna | Arhiva | Pretraga | Redakcija | O Bosnjaci.Net | Kontakt | Bosniaks.Net | |||||||
|
Kolumne
APARTHEJD U RS-U
Zapad i Istok promovirajući širenje uticaja, licemjerje i pohlepu kao osnovne vrijednosti u međunarodnim odnosima podređenim njihovim interesima ostavili su neizbrisiv trag i na odnose balkanskih naroda. Koristeći licemjerje zapadnih sila, Beograd uz otvorenu podršku Rusije na platformi «nužnosti nacionalnog ujedinjenja srpskog naroda, bez obzira gdje se nalazili», zastupajući to kao historijsko i demokratsko pravo srpskog naroda, kreće u nasilno mijenjanje ustavnog ustrojstva Jugoslavije i nakon Slovenije i Hrvatske, vrši agresiju na Republiku Bosnu i Hercegovinu dok instrumentalizovano paljansko rukovodstvo 1992. godini na neustavan i nasilan način stvara „Republiku srpskog naroda“ na teritoriji postojeće R BiH. Odluke Ustavnog sud R BiH, od 08.10.1992. godine o ukidanju Deklaracije o proglašenju „Republike srpskog naroda u BiH“ od 09.01.1992. godine i Ustava „Srpske republike BiH“ od 28.02.1992.godine nisu spriječile agresorske snage da na nasilan način krenu na rušenje R BiH. Nepružanje pomoći civiliziranog svijeta mladoj članici UN-a i uvođenjem embarga na uvoz sredstava za odbranu dok je agresor imao na raspolaganju svu tehniku JNA, pretpostavke su stvaranja aparthejda paradržavnog režima „Republike srpskog naroda u BiH“ nad bosanskim „Palestincima“. Provođenjem strašnog genocida nad Bošnjacima i priznanjem njegovih rezultata, licemjerna međunarodna zajednica 1995. godine nameće novo ustavno ustrojstvo BIH sa Dejtonskom Republikom Srpskom u kojoj se aparthejd nad Bošnjacima nastavlja do današnjih dana. Suprotno odredbama člana I /1 Ustava BiH i člana 2. Aneksa II uz Ustav BiH, režim u RS reafirmira datum nastanka paradržave, proglašavanjem 9. januara kao dana RS. Nametanjem slavljenja dana osnivanja „Republike samo Srpskog naroda u BiH“ determinira se pozicija građana RS koji pripadaju drugim narodima, daje im se garancija uživanja ljudskih prava i „nude neopravdane povlastice ili pogodnosti» da kao svoj dan, slave dan krsne slave svetog Stefana i dan nastanka države u kojoj su postali građani sedmog reda. Davanje imena entiteta po jednom narodu, označavanje entitetskih praznika po vjerskim obilježjima jednog naroda, prisvajanje entiteta od samo jednog naroda i niz drugih aktivnosti su dio „demokratske tradicije i baštine srpskih režima“ koji svoju „viševjekovnu demokratsku tradiciju i tolerantnost“ prema drugim narodima sada žele verifikovati referendumskim izglasavanjem dana RS. „Neshvatljivo“ je osporavanje 9. januara kao dana RS, obzirom da su tog dana po prvi put u svojoj historiji osnovali „Republiku srpskog naroda u BiH“ zapadno od Drine sa granicom koja je odvoja od druga dva naroda i što je donešena odluka o njenom ostanku u ustavno-pravnom sistemu tzv „krnje Jugoslavije“. Osporavanje ovog prava srpskog naroda djelo je „fundentalističkih krugova iz Sarajeva“ „usmjereno na rušenje RS“, u kojoj građani pripadnici konstitutivnih naroda imaju pravo: - „dati ime svom jeziku“, - adekvatnog „zapošljavanja u javnom i državnom sektoru“, - na dostojanstven život „lišen zastrašivanja, neprijateljskog, degradirajućeg, ponižavajućeg ili uvredljivog ambijenta“ do novog govora predsjednika entiteta ili antiterorističkih vježbi policijskih snaga, - „neometanog uživanja svoje imovine“ do donošenja novih regulacionih planova, - „da slave krsnu slavu“ uprkos činjenici da se time uživaju „neopravdane povlastice ili pogodnosti» i - da „uživaju ostala srpska prava“.
|