U Prijedoru genocid je počeo na pravoslavni božić 7. januara 1992.
TEMELJI RS SU MASOVNE GROBNICE OD BOSANSKOG NOVOG DO TREBINJA
Autor: Mirsad Duratović
Objavljeno: 09. Jan 2019. 13:01:55


09.JANUAR I PRIJEDOR: 54 PRESUDE ZA RATNE ZLOČINE NAD CIVILIMA NESRPSKE NACIONALNOSTI U PRIJEDORU,752 GODINE ZATVORSKIH KAZNI ZA POČINIOCE I PREKO TRIDESET PROCESA NA SUDU BIH ZA RATNE ZLOČINE U PRIJEDORU

MIRSAD DURATOVIĆ: Iz masovne grobnice Tomašica ekshumirano je deset članova moje porodice: otac Mehmed (1952), brat Halid koji je ubijen sa 15 godina, did Husnija (1927), nene Đula (1924), amidža Ismet (1949) sa sinovima Elvisom (1972) i Enesom (1975), amidža Ešef (1959) sa suprugom Zemirom (1965) i amidža Hazima (1964). Svi su ubijeni na kućnom pragu u selu Bišćani 20. jula 1992. godine od strane srpske vojske i policije a po nalogu civilnih vlasti odnosno Kriznog štaba opštine Prijedor. Taj dan u Bišćanima je ubijeno ili u nepoznatom pravcu odvedeno 258 civila među njima i 19-oro djece. Ubijeni su odveženi u masovnu grobnicu Tomašica i ekshumirani 2013.godine.
Temelji RS su prijedorske masovne grobnice i sve ostale grobnice od Bosanskog Novog do Trebinja.

U temelje RS-a su ugradili kosti moga 15-ogodišnjeg brata i još 101 djeteta iz Prijedora... moju amidžinicu, nanu i još 254 žene iz Prijedora...moga dida i njegova 4 sina i tri brata moje mame. U temeljima RS-a su kosti 47 mojih Duratovića. Temelji RS-a su presuda za genocid u Srebrenici ali i presude za genocid manje poznate našoj javnosti a to su presude za genocid počinjen u Foči, Doboju, Osmacima i Kotor Varošu. Njih su donijeli njemački sudovi još prije Haškog tribunala.

Tog 9. januara 1992.godine proglašeno je „NEŠTO“ što je samo u Prijedoru imalo za posljedicu da se do kraja ljeta iste godine u Prijedoru od tih istih koji je proglasiše ubije 3.176 civila, među njima i 102 djece i 256 žena, sistematski siluje nekoliko stotina žena, zatvori u logore maltretira i zlostavlja više od 31.000 prijedorskih nesrba, protjera iz Prijedora više od 60.000 Bošnjaka i Hrvata te pokušati izbrisati svaki trag postojanja ova dva naroda.Posljedica 09.januara u Prijedoru su i preko 470 lokacija na području opštine Prijedor na kojima su ekshumirani posmrtni ostatci ubijenih nesrba. O karakteru 09.januara govore i 54 presude za ratne zločine počinjene u Prijedoru nad nesrpskim civilima i 752 godine zatvorskih kazni za počinioce ratnih zločina u Prijedoru a takođeri tridesetak procesa koji se trenutno vode na Sudu BiH-a.

OBILJEŽAVANJE GENOCIDNOG 9.JANUARA U PRIJEDORU: Predstavnici nevladinih organizacija civilnih žrtava genocida, predstavnici udruženja demobilisanih boraca ABiH i političkih partija koje predstavljaju Bošnjake i Hrvate u Prijedoru danas su na šehidskim mezarjima u Bišćanima, Prijedoru i Kozarcu odali počast civilnim žrtvama genocida i na taj način obilježili 9.januar - Dan početka genocida nad Bošnjacima i Hrvatima.


Mi u Prijedoru ipak trebali bismo obilježavati 7. januar kao dan početka genocida nad Bošnjacima, jer su već tada formirane paralelne institucije u ovom gradu. A ta činjenica opet demantira izjave srpskih predstavnika u vlasti i udruženja porodica poginulih boraca Vojske RS da je u Prijedoru sve počelo 30. maja 1992. godine. Činjenice dokazane u svim sudskim procesima u Haškom tribunalu i pred Sudom BiH, dokumenti i arhivska građa dokazuju da je ipak ovdje, u Prijedoru, sve počelo 7. januara 1992. godine.

OBILJEŽAVANJE GENOCIDNOG 9.JANUARA U PRIJEDORU: Predstavnici nevladinih organizacija civilnih žrtava genocida, predstavnici udruženja demobilisanih boraca ABiH i političkih partija koje predstavljaju Bošnjake i Hrvate u Prijedoru danas su na šehidskim mezarjima u Bišćanima, Prijedoru i Kozarcu odali počast civilnim žrtvama genocida i na taj način obilježili 9.januar - Dan početka genocida nad Bošnjacima i Hrvatima.


Iz masovne grobnice Tomašica ekshumirano je deset članova moje porodice: otac Mehmed (1952), brat Halid koji je ubijen sa 15 godina, did Husnija (1927), nene Đula (1924), amidža Ismet (1949) sa sinovima Elvisom (1972) i Enesom (1975), amidža Ešef (1959) sa suprugom Zemirom (1965) i amidža Hazima (1964). Svi su ubijeni na kućnom pragu u selu Bišćani 20. jula 1992. godine od strane srpske vojske i policije a po nalogu civilnih vlasti odnosno Kriznog štaba opštine Prijedor. Taj dan u Bišćanima je ubijeno ili u nepoznatom pravcu odvedeno 258 civila među njima i 19-oro djece. Ubijeni su odveženi u masovnu grobnicu Tomašica i ekshumirani 2013.godine.