Siniša Gerum Milić zvani Mongo

Zahvaljujući Informaciji broj 21 Odjeljenja nacionalne bezbjednosti Srpske stanice javne bezbjednosti Ilidža od 13.06.1992.godine, konačno bi se mogla riješti misterija o sudbini dijela grupe od tridesetak vogošćana koji su 12.juna 1992.godine, iz agresorskog logora „Bunker“ kod Pansiona „Kon-Tiki“ u Vogošći, odvedeni u nepznatom pravcu. U ovom dokumentu kojeg je potpisao Predrag Ćeranić, tadašnji Načelnik Odjeljenja Srpske nacionalne bezbjednosti Ilidža, a sadašnji „ugledni“ građanin Republike srpske, između ostalog, govori se da ih je iz Vogošće „preuzeo“ izvjesni Siniša Milić zvani Mongo te da je njih 22, iz te grupe, isti dan rafalima pobio na području Ilidže i to pred očima vojnika UNPROFOR-a (!!??)

Posmrtni ostaci Bajre Avdića, Hasana Ćatića, Raseme Biser-Čolić, Šerifa Holujića, Bahrudina Jukića, Šefke Kevelja, Zejne Kevelj-Ljeljak, Jusufa Velića i Mirsada Zilića, nekih od ubijenih iz ove grupe pronađeni su i ekshumirani 2.jula 1997.godine na lokaalitetu Vlakova. Posmrtni ostatci Osmana, Raseme i Safeta Džidića pronađeni su i ekshumirani 30. aprila 1996.godine u neposrednoj blizilni agresorskog logora „Bunker“ kod Pansiona „Kon-Tiki“ u Vogošći. Gdje su posmrtni ostaci drugih ni danas nije poznato.

Da bi sakrile svoju odgovornost za ovaj zločin, predstavnici srpske vlasti na Ilidži su Sinišu Geruma Milića zvanog Mongo; koji je, po pisanju Portala „Trebević.net“ bio „Jedan od zaštitnih znakova Ilidže“ te neko ko se od prvih sukoba na ovim prostorima, kao osoba od ranije bliska četničkoj emigraciji, stavio na raspolaganje Srpskim vlastima i sa Tomom Kovačem i drugim, srpskim, liderima radio na naoružavanju Srba i njihovom organizovanju protiv legalnih struktura tadašnje Republike Bosne i Hercegovine; ovom Informacijom pretvorili u „narkomana“, nekoga ko je samovoljno vršio zločine, napadao UPROFOR te huškao „arkanovce“ i „šešeljovce“ da napadaju Stanicu javne bezbjednosti Ilidža, da organizuje atentate na srpske dužnosnike...(!!??)

Evo šta se o njemu rekli u Informaciji broj 21, a koju je potpisao Predrag Ćeranić:

- Služba nacionalne bezbjednosti-Odjeljenje pri Srpskoj stanici javne bezbjednosti Ilidža, registrovla je bebjednosno interesantnu djelatnost Siniše Milića zvanog Mongo, nastanjenog na Ilidži, koja se dokumntujeu operativnom istraživanju „Razdor“.
Od ranije je Milić poznat Služb državne bezbjenosti MUP-a bivše SR Bosne i Hercegovine. Naime, ranije je bio bezbjednosno interesantan i nad njim je vođena operativna obrada zbog indicija da djeluje sa pozicija četničke emigracije. Nakon raščišćavanja s njim zbog navedene djelatnosti, bio je angažovan kao saradnik SDB, a na vezi ga je držao operativn ranik bivše SDB Željko Kozina. Do početka ratnih sukoba u Sarajevu, aprila ove godine, Milić je bio u kontaktu sa Kozinom, zbog njegovih veza sa pripanicima tzv. Srpske neprijateljske emigracije u Kanadi.

Milić je u vrijeme prije ratnih sukoba atakovao i fizički nasrtao na sve uglednije Srbe sa Ilidže. Tako je fizički napao i maltretirao Ljubu Bosiljčića, Branka Babalja i Ratka Čučila...

Izvod iz Informacije broj 21 Odjeljenja nacionalne bezbjednosti SJB Ilidža

Informaciju potpisao Predrag Ćeranić

Siniša Milić je ovih dana nagovarao ljud da pucaju na pripadnike UNPROFOR-a. Na engleskom jeziku je glasno govorio da UNPROFOR napadaju „srbočetnici“ sa Ilidže.

Interesantno je, takođe, da se radi o narkomanu, koji konzumira veće količine droge. Milić svojim postupcima stvara brojne i krupne probleme Srpskoj opštini Ilidža. Tako je juče, 12. juna, strijeljao 22 lica muslimanske nacionalnosti. Naime, pošto je otišao u Vogošću da „preuzme“ pomenuta lica, Milić ih je rafalima usmrtio pored saobraćajnice. Taj čin je, pored činjenice da je proizvod samovolje, nanio i političke štete, jer su cijeli događaj vidjeli ljudi iz UNPROFOR-a. Takođe, počinivši pomenuti zločin, Milić je tim svojim postupkom izazvao podjelu u redovima srpskih boraca u selu Osijek.

Pored toga, Milić je svaku od grupa koje su tokom ratnih sukoba na Ilidži dolazile sa strane „arkanovci“, „šešeljevci“ nagovara da napadnu Srpsku stanicu javne bezbjednosti Ilidža, a pokuša je organizovati atentat na komandira Stanice.

Služba ncionalne bezbjednosti Odjeljenje pri Srskoj stanici javne bezbjednosti Ilidža, kao i ostale službe ove SJB, rade na potpunijm rasvjetljavanju i dokumntovanju pomenut Milćeve djelatnosti, naznačeno je u ovoj informaciji potpisanoj od strane Predraga Ćeranića.

Za ubistvo 22 vogošćanska logoraša, počekom maja 2011.godine, upitan je pred Haškim tribunalom Mladen Bajagić svjedok odbrane Miće Stanišića i Stojana Župljanina. No on je, po oprobanom receptu zločinaca, "izgubio u memoriji" događaj od 12. juna 1992. godine kada je Siniša Milić zvani Mongo sa Ilidže ubio 22 muslimanska civila. Tužilac je smatrao kako je to je bio "veliki događaj" kojeg bi se morao sjetiti obzirom da je počinioca dobro poznavao, a ubistvo se desilo u prisustvu pripadnika UNPROFOR, a o njemu su, u svojim izveštajima govorili i Bajagićevi šefovi. Uprkos tužiočevim pokušajima da svjedoku "osvježi" pamćenje, ostao je pri stavu da se ne sjeća ničeg.

Zašto se svih ovih godina šuti o masarku nad Bošnjacima koji je počinjen na Ilidži 12. juna 1992.godine., a za koji Srpske vlasti, ovim dokumentom, optužuju Sinišu Milića zvanog Mongo teško je znati. Očekivati je da će suđenje Jovanu Tintoru, predsjedniku Kriznog štaba Srpske opštine Vogošća, koji je u to vrijeme „vedrio i oblačio“ na području Vogošće, koje je u toku pred Sudom Bosne i Hercegovine, dati neke odgovore te nalogodavce za ubistvo ovih nedužnih ljudi dovesti pred lice pravde. Srpske snage su za ovaj zločin optužile Sinišu Milića. Samo „optužuile“ ali ništa tada, a i kasnije nisu učinile da taj zločin dokumentuju i „egzekutora“ i njegove nalogodavce izvedu pred lice pravde. Naprotiv, dva dana nakon strijeljanja ovih Bošnjaka Siniša Milić zvani Mongo misteriozno umire zbog „konzumiranja velike kolčine droge“. Njegovi prijatelji kažu da je ubijen u svom stanu. Time su njegovi nalogodavci sa sebe „skinuli“ odgovornost i „oprali se“ pred očima UNPROFORA, svjedoka egzekucije nedužnih Bošnjaka. Međutim, pred očima porodica ubijenih i pred licem pravde nikada se neće oprati.