Sjenica

Predsjednik Skupštine opštine Sjenica
Skupština opštine Sjenica
Bošnjačko nacionalno vijeće
Bošnjačka kulturna zajednica
Republika Srbija

Den Haag, 06.05.2015. godine

Predmet: Deklaracija o osudi genocida nad Bošnjacima Sjenice iz 1809. godine

(Deklaracija je pored opštinskih institucija upućena svim relevantnim političkim, kulturnim i vjerskim faktorima u Republici Srbiji i Sandžaku)

Uvodne napomene
Dana, 6. maja 1809. godine, srpski ustanici, predvođeni Karađorđem Petrovićem, na najsvirepiji način, na prevaru su ubili 2500 Bošnjaka - djece, žena, staraca iz Sjenice, Nove Varoši i okolnih sela. Iako su, prethodno tada postignutim dogovorom, srpski zvaničnici garantovali bezbjedan izlazak iz opkoljene Sjenice bošnjačkoj nejači, mučki su ih napali odmah nakon izlaska iz tvrđave. Obezglavili ih, a glave nabili na kočeve o čemu svjedoče zapisi čak i srpskih istoričara.
Savremenik tih zbivanja Antonije Protić ovako je vidio napad na Sjenicu: “Sjenički grad osvojen je 23. aprila 1809.god. No, ovdje moram se groziti, a valja mi istinu kazati. Karađorđe je Turcima (odnosi se na Bošnjake op. M.K.) učinio na častan način puštati Turke, sa ženama, djecom i malom.

NAPOMENA: Kako saznaju Bošnjaci.Net Deklaracija je zavedana od strane općinske administracije

No, ujutru, kad su započeli Turci izlaziti iz grada, Srbi ne čekajući da izvrve iz grada, no započnu uskakati preko zida unutra. Karađorđe je branio i odbijao, ali nije mogao vojsku zaustaviti. Turci (zapravo Bošnjaci) jedva uspiju tri časti izaći iz grada, a proći koji su se zatekli, okrenu na naše pucati i u tome se povede strašan po polju sjeničkom boj. Ovdje se nije gledalo ni muško ni žensko, a je li koji Turčin sa kadom umak'o to se ne zna. Pešak sasvim ostane po polju… Karađorđe je zapovedio da se glave donesu u Sjenicu. I tako, svrši se ovaj boj. Glave su donijete, no nije bilo dosta kočića da se sve ponabijaju već su onako pomešane u paradu, a čislom, ako je jedna manje od 2.500.
Gnušeći se počinjenom pokolju nad Bošnjacima Sjenice Vuk S. Karadžić je napisao: Nije dužnost istoričara da krije od naroda njegovu sramotu nego da mu je, kao istinoljubac otkriva u cilju odbacivanja takve prošlosti. Zbog toga što je istinito prikazao zlodjela i nemanja časti pri davanju riječi i poštovanju dogovora (čojstva), koja su ustanici na čelu sa Karađorđem počinili nad sjeničkim bošnjačkim življem.

Trijebljenje "Turaka"

*****
Genocid jeste najteži oblik krivičnog djela koji može pogoditi jednu etničku, nacionalnu i vjersku grupu, i ne smije nikada biti ostavljen na marginama društvenih aktivnosti. Svako njegovo negiranje ili zataškavanje prijeti ka ponavaljanjem novom genocidu. Osuda genocida nad Bošnjacima Sjenice kroz Deklaraciju i institucionalno prihvatanje iste predstavlja jedan od faktora stabilizacije i svijetlije budućnosti Srbije, koja se mora suočiti sa vlastitom prošlošću na način da će uspotaviti sistem u kojem niti jedan narod na njenoj teritoriji neće više nikada biti doveden pred neki novi genocid.

Genocid koji u terminološkom smislu potiče od grčke riječi 'genos', što znači rod ili pleme, i latinske riječi occidere što znači ubiti, a podrazumjeva potpuno ili djelomično istribljenje određene nacionalne, vjerske, kulturne skupine. Bošnjaci Sjenice su bili izloženi potpunom uništenju, iz jednog prostog razloga, nacionalni i vjerski identitet Bošnjaka muslimana nije odgovarao tadašnjim vojnim i političkim strukturama. Institucionalno zataškvanje genocida nad Bošnjacima Sjenice upravo će imati za posljedicu vršenja novih zločina, tačnije za vrijeme Prvog i Drugog svjetkog rata.

Upravo iz navedene činjenice proizilazi obaveza usvajanja Deklaracije kojom će se osuditi genocid u Sjenici, kako više nikada Bošnjaci ali i drugi narodi ne bi bili izloženi novom genocidu. Pravna maksima da krivično djelo genocida ne može nikada zastariti, daje institucionalnu, moralnu obavezu na donošenje i usvajanje ovakve Deklaracije, koja će predstavljati jednu vrstu zaštite Bošnjaka, al istovremno i osudu istog zločina. Duh navedene Deklaracije mora biti biti usmjeren na poštivanje i zaštitu ljudskih prava Bošnjaka koji su kroz historiju bili izloženi genocidu upravo zbog nacionalnog i vjerskog identiteta.

GENOCID U SJENICI: Nabijanje glava na kolac

Kao potomci tih Bošnjaka, tražimo da se 6. maj proglasi za Dan sjećanja na nedužno stradale, obezglavljene i iskasapljene, tada, stanovnike Sjenice. Zaboravljanje zločina, prvi je korak ka njegovom ponavljanju, a žrtvama je zaborav teži čak i od samog zločina. Očekujemo zato, da odbornici Skupštine opštine Sjenica, postupe onako kako ih obraz i čast obavezuju, podrže našu inicijativu, te na taj način pokažu da stradanje njihovih sugrađana tog krvavog maja 1809. nije bilo uzaludno.

S tim u vezi molimo Vas da kao zakonodavno tijelo Skupštine opštine Sjenica, a skladu sa svojim nadležnostima usvojite Deklaraciju o osudi genocida nad Bošnjacima Sjenice iz 1809. godine, kojem će se 6.maj proglasiti Danom sjećanja na nedužno stradale, obezglavljene i iskasapljene stanovnike Sjenice.

Molimo Vas da u skladu sa navedenom molbom o usvajanju Deklaracije kao i proglašenju 06. maja Danom sjećanja na nedužno stradale, obezglavljene i iskasapljene stanovnike Sjenice, institucionalno doneste odluku o izgradnju Memorijalnog obiljžeja za nevino ubijene stanovnike Sjenice.

Deklaracija o osudi genocida nad Bošnjacima Sjenice iz 1809. godine
• Polazeći od temeljnog ljudskog prava da se svaki čovjek rađa slobodan, da svaka osoba ima pravo na život, koje ne smije biti uskraćeno na osnovu njegovog porijekla, a da osiguranje i poštivanje ljudskih prava jednog naroda na prostoru određene države, predstavlja za državu prioritet u stvaranju ambijenta vladavine prava, Bošnjaci Sjenice imaju pravo na istinu i pravdu;

• U ime pravde, protiv zaborava, Deklaracija o osudi genocida nad Bošnjacima Sjenice predstavlja jedan od oblika insitucionanog mehanizma zaštite bošnjačkog naroda od novog genocida;

• 6.maj proglasiti Danom sjećanja na nedužno stradale, obezglavljene i iskasapljene stanovnike Sjenice, to ujedno predstavlja simbol dostojanstva i čuvanja emeneta naših predaka koji su nevino ubijeni;
• Deklaracija o osudi genocida nad Bošnjima Sjenice iz 1809. godine jeste ispravljanje historijske nepravde koja je zadesila bošnjački narod, koji nije imao pravo na istinu:
1. budući da su na današnji dan, 6. maja 1809.godine, srpski ustanici, predvođeni Karađorđem Petrovićem, na najsvirepiji način, na prevaru ubili 2500 Bošnjaka, djece, žena, staraca iz Sjenice, Nove Varoši i okolnih sela;
2. budući da je genocid nad Bošnjacima Sjenice jedan od najmonsturoznijih zločina koji su se desili na prostoru Evrope;
3. budući da je navedeni zločin institucionalno zataškavan od tadašnjih struktura, a Bošnjaci kao narod nisu imali pravo na istinu i pravdu;
4. budući da nikada niko nije dogovarao za navedni zločin;
5. budući da nema stvarnog mira i svijetlije budućnost bez objektivnog sagledavanja historijskih činjenica i osudi zločina koji je pretrpio jedan narod;
6. budući da osuda genocida kroz Deklaraciju predstavlja jedna od načina sječanja i poštivanja žrtava sjeničkog genocida;
7. budući da je navedena Deklaracija jasna poruka budućim generacijama, da se više nikada i nikome ne desi genocid.
8. da se Deklracijom o osudi genocida nad Bošnjacima Sjenice iz 1809, 6.maj proglasi Danom sjećanja na nedužno stradale, obezglavljene i iskasapljene stanovnike Sjenice.

Sličnosti srpskih 'eroja

S poštovanjem,
Mirsad Kuburović, predsjednik Zajednica bošnjačke dijaspore u Holandiji
Za sve dodatne informacije obratite se na e-mail: [email protected]
Podnosilac Deklaracije: Zajednica bošnjačke dijaspore u Holandiji
Potpisnici Deklaracije:
- Mirsad Kuburović, predsjednik Zajendice bosnjačke dijaspore u Holandiji;
- Emir Ramić, predsjednik Instituta za istraživanje genocida Kanada;
- Esad Krcić, Bošnjaci.Net;
- Armin Čusto, dip.iur. magistrant na Pravnom fakultetu Mostar;
- Sulejman Aličković, etnolog, književnik, Luxemburg;
- Šefadil Ličina, predsjednik Bošnjačkog kulturnog centra;
- Nedžad Ćeman, predsjednik BKZ Belgija
- Sahid Kandić, predsjednik BKZ Kosovaž
- Nevzad Kurtagić, Bosniak-American Community Center USA
- Ago Kolenović, IZ&KC Plav-Gusinje - New York
- Ismet Petrović, IO BKZ New York
- Sadet Graca, BICC New York.
- Snajle Srdanović, Islamski centar Monticello - New York
- Sead Lekpek, predsjednik Udruženja “Promjene” - Holandija
- Avdo Metjahić, publicista
- Alija Tandirović, mr. poljoprivrede - Švedska
- Ago Redžić, biznismen - New York
- Admir F Beganović, novinar, publicista - BiH
- Muharem Purisić, Odbor za očuvanje sjećanja na žrtve genocida Plav-Gusinje
1912/1913. i 1919.
- Zijad Suljić – biznismen - New York
- Mirsad Siljković - biznismen - New York