Iznad središta Glamoča, u dijelu koji nosi ime Stari grad, nalaze se ostaci tvrđave kojima dominira kamena kula. Nosi ime Tabija, što na turskom znači tvrđava. Ostali su srušeni zidovi i jedna kula koja danas prkosi vremenu.

Graditeljsku cjelinu Stari grad u Glamoču Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika proglasila je 2005. godine nacionalnim spomenikom Bosne i Hercegovine.

Ekipa Anadolu Agency boravila je na ostacima tabije - tvrđave sa koje se pruža predivan panoramski pogled ne samo na Glamoč nego i na Glamočko polje.

To je jedina tačka sa koje se u jednom kadru u samom mjestu vide džamija, pravoslavna i katolička crkva, koje su unutar par stotina metara udaljene jedna od druge.

Na ostacima tvrđave - tabije jedini sačuvani dio, koji je odolio zubu vremena, jeste mihrab. Iz opštine/općine Glamoč nadaju se kako će se pojaviti donator koji je spreman obnoviti ovu historijsku građevinu u skladu s njenim autentičnim izgledom.

Tvrđava je vjerojatno sagrađena u srednjem vijeku. Bosanski kralj Stjepan Ostoja je na prostoru Starog grada podigao tvrđavu, koju je dao na upravljanje obitelji Klešić.

Klešići su tvrđavom upravljali sve do dolaska Turaka.

Staru tvrđavu u čijim se prostorima nalazila crkva Blažene Djevice Marije, spalio je Gazi Husrev-beg, a Turci su na srušenim zidinama podigli novu tvrđavu s kulom. U tvrđavi se do sredine 19. stoljeća nalazilo sjedište glamočkih kapetana.

Tvrđava je napuštena 1851., a djelomično porušena 1882. godine. U blizini tvrđave nalazila se pećina na kojoj je kasnije sagrađena obiteljska kuća.

Za pećinu je vezana legenda koja kaže da su se u nju tijekom progona pod Dioklecijanom sklonila sedmorica spavača. Njihova imena su uklesana u kamen: Jemliha, Mislina, Miksilina, Mernoš, Debernoš, Šadnoš i Kefeštatioš.

Nasuprot tvrđave nalazi se objekat za koji se prema nalazima dokumenata iz historije navodi da jke služio kao bolnica, a izgrađen je u vrijeme Austro-ugarske. Objekat je usljed zuba vremena oronu, a dodatno je oštećen u vrijeme nedavnog rata u Bosni i Hercegovini.