Zastupnički dom Parlamenta FBiH sa 71 glasom za i jednim suzdržanim usvojio je danas na drugoj vanrednoj sjednici u Sarajevu Rezoluciju Zastupničkog doma Parlamenta FBiH povodom presuda Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju i Međunarodnog rezidualnog mehanizma za krivične sudove.

Tekst rezolucije pripremilo je 12 udruženja žrtava agresije na BiH i genocida, s ciljem zaštite pravne istine, prava žrtava i zaustavljanja prakse negiranja genocida i zločina protiv čovječnosti i glorifikacije njihovih izvršilaca, a na temelju pravosnažne presude Radovanu Karadžiću pred Međunarodnim krivičnim sudom za bivšu Jugoslaviju.

Predstavnik udruženja Murat Tahirović zahvalio je svim zastupnicima, istakavši kako je Parlament FBiH prvi u BiH koji je usvojio jednu ovakvu rezoluciju, koja je na tragu rezolucija koje su već usvojili Evropski parlament i niz država u našem regionu, računajući tu Hrvatsku, Crnu Goru i Makedoniju, osim Srbije.

- Napravili ste jedan korak naprijed, dali ste neku satisfakciju svima nama iz udruženja i svim žrtvama u BIH i trasirali put koji nama svima treba biti pravac, a to je da se borimo za istinu koja se desila na ovim prostorima, koja se nažalost još uvijek vrlo aktivno negira - poručio je Tahirović.

U nastavku pročitajte tekst usvojene Rezolucije:

Uzimajući u obzir zahtjev 12 udruženja žrtava upućen prema zastupnicima u Predstavničkom domu Parlamenta Federacije, kojim se traži donošenje posebne rezolucije PD PFBiH o presudi Karadžiću i glorificiranju njegove ličnosti i djela u entitetu RS, kao i

- rezoluciju Evropskog parlamenta od 7. jula 2005. godine,

- rezoluciju Evropskog parlamenta od 15. januara 2009. godine,

- rezoluciju Evropskog parlamenta od 9. jula 2015. godine,

- Sporazum o stabilizaciji i pridruživanju između Evropske unije i Bosne i Hercegovine od 16. juna 2008. godine,

- rezolucije Vijeća sigurnosti UN-a 827 od 25. maja 1993., 1551 od 9. jula 2004. i 1575 od 22. novembra 2004. godine;

podsjećajući da su

A. 11. jula 1995. bosanskohercegovački grad Srebrenicu, koji je Vijeće sigurnosti Ujedinjenih naroda svojom Rezolucijom br. 819 od 16. aprila, proglasilo zaštićenom, osvojile snage bosanskih Srba, VRS i MUP RS, predvođene generalom Ratkom Mladićem i pod vođstvom tadašnjeg predsjednika RS Radovan Karadžića;

B. snage bosanskih Srba pod zapovjedništvom generala Mladića i paravojne jedinice, uključujući neregularne policijske jedinice, tokom nekoliko dana pokolja nakon pada Srebrenice masovno pogubile više od 8.000 bošnjačkih muškaraca i dječaka koji su bili potražili zaštitu u tom području pod kontrolom Zaštitnih snaga Ujedinjenih naroda (UNPROFOR); budući da je gotovo 30.000 žena, djece i starijih osoba prisilno protjerano u kampanji etničkog čišćenja velikih razmjera, što taj događaj čini najvećim ratnim zločinom koji se od kraja Drugog svjetskog rata desio u Evropi;

C. tragični događaji u Srebrenici preživjele ostavili s dubokim emocionalnim ožiljcima te stvorili dugotrajne prepreke političkom pomirenju među etničkim skupinama u Bosni i Hercegovini (BiH);

D. pokolj u Srebrenici kao genocid prepoznali i Međunarodni rezidualni mehanizam za krivične sudove (IRMCT) u presudi Žalbenog vijeća u predmetu Tužitelj protiv Radovan Karadžića, broj predmeta: MICT-13-55- A, od 20. marta 2019, i Međunarodni sud (ICJ) u predmetu koji se odnosi na primjenu Konvencije o sprečavanju i kažnjavanju zločina genocida (Bosna i Hercegovina protiv Srbije i Crne Gore) od 27. Februara 2007, str. 127, stavak 297. (ICJ).

E. posebne postrojbe bosanskih Srba odgovorne za brojne povrede Ženevskih konvencija usmjerene protiv civilnog stanovništva Srebrenice, uključujući protjerivanje hiljada žena, djece i starijih osoba te silovanja velikog broja žena;

F. sva tijela muškaraca i dječaka iz Srebrenice još nisu locirana ni identificirana unatoč naporima da se otkriju i ekshumiraju masovne grobnice i individualni grobovi;

G. je 1999. glavni sekretar UN-a u svom izvještaju o padu Srebrenice izjavio da UN nije uspio provesti svoj mandat, posebno u pogledu zaštite takozvanih «zaštićenih zona» te da stoga nosi dio odgovornosti;

H. je Evropska unija izgrađena na mirnom suživotu i predanoj saradnji među svojim članicama; budući da je odlučnost da se spriječe ponovni ratovi i zločini kojima se krši međunarodno humanitarno pravo u Evropi jedan od glavnih motiva procesa evropskih integracija;

I. se Bosna i Hercegovina nalazi u procesu evropskih integracija i da ima jasnu opredijeljenost ka stjecanju članstva u EU, koja je potvrđena i izjavom Predsjedništva BiH od 12. decembra 2018;

J. je 20. marta Žalbeno vijeće Međunarodnog rezidualni mehanizam za krivične tribunale (IRMCT) donijelo pravosnažnu presudu u premetu Tužitelj protiv Radovana Karadžića, broj predmeta: MICT-13-55, kojom je potvrđena odgovornost Radovana Karadžića za učešće u četiri udružena zločinačka poduhvata, uključujući genocid u Srebrenici, zločine protiv čovječnosti širom BiH, opsadu i širenje terora među civilnim stanovništvom Sarajeva i držanje pripadnika mirovnih snaga UN-a kao talaca;

Parlament Federacije BiH ovom Rezolucijom se opredijelio da:

1. obilježava sjećanje na sve žrtve genocida u Srebrenici i okrutnosti počinjenih tokom ratova u bivšoj Jugoslaviji, te svim žrtvama odaje počast; izražava sućut i solidarnost s porodicama žrtava, od kojih mnoge žive bez konačne potvrde o sudbini svojih srodnika;

2. na najsnažniji mogući način osuđuje genocid u Srebrenici; odlučno izjavljuje da se takvi strašni zločini ne smiju više nikada ponoviti i navodi da će učiniti sve u svojoj moći da spriječi ponovno počinjenje takvih djela; odbacuje sve oblike negiranja, relativizacije ili pogrešnog tumačenja tog genocida;

3. ističe potrebu da politički predstavnici u Bosni i Hercegovini priznaju prošlost kako bi zajedno radili na boljoj budućnosti za sve građane u zemlji; naglašava važnost uloge koju u tom teškom procesu mogu imati susjedne zemlje, vjerske vlasti, civilno društvo, umjetnost, kultura, mediji i obrazovni sistemi;

4. naglašava važnost posla koji je u tom smislu imao Međunarodni krivični tribunal za bivšu Jugoslaviju kao i Međunarodni rezidualni mehanizam za krivične tribunale Jugoslaviju; smatra da je na nacionalnoj razini potrebno posvetiti veću pažnju suđenjima za ratne zločine, kao i veće zalaganje u traženju nestalih u BiH i u regionu;

5. izražava opredjeljenost Bosne i Hercegovine ka evropskoj perspektivi i daljem procesu pristupanja Bosne i Hercegovine i svih država zapadnog Balkana Evropskoj uniji; smatra da su regionalna saradnja i proces evropskih integracija najbolji načini za promicanje pomirenja i prevladavanje mržnje i podjela;

6. žali što Vijeće sigurnosti UN-a, čija je primarna odgovornost očuvanje međunarodnog mira i sigurnosti, nije usvojilo rezoluciju o obilježavanju sjećanja na genocid u Srebrenici. To je posebno vrijedno žaljenja uzimajući u obzir činjenicu da je Međunarodni sud, najviše sudbeno tijelo UN-a, ustanovio kako zločini počinjeni u Srebrenici predstavljaju genocid;

7. snažno pozdravlja odluku Vijeća ministara Bosne i Hercegovine, usvojenu jednoglasno, kojom je 11. juli proglašen Danom žalosti u Bosni i Hercegovini;

8. poziva zastupnike i delegate u oba doma Parlamentarne skupštine BiH da usvoje zakon o zabrani negiranja genocida, Holokausta i drugih zločina, te slavljenje zločina i zločinaca;

9. poziva i ostala parlamentarna tijela na državnom, entitetskom i kantonalnom nivu da donesu rezolucije, kojima će potvrditi stavove iz rezolucia Evropskog parlamenta;

10. poziva vlasti entiteta RS da ukinu odluku o imenovanju Studentskog doma na Palama po Karadžiću;

11. poziva Narodnu skupštinu RS da ukine odluku o dodjeli odlikovanja za Radovana Karadžića i druge osuđene za genocid i ratne zločine;

12. nalaže predsjedavajućem Parlamenta FBiH da ovu rezoluciju proslijedi Predstavničkom domu Parlamentarne skupštine BiH, Domu naroda Parlamentarne skupštine BiH, Narodnoj skupštini Republike Srpske i Vladi Republike Srpske, kantonalnim skupštinama.